Vandaag heb ik een goede manier gevonden om in één keer wakker te worden. Nu ben ik meestal al wakker voordat ik goed en wel mijn ogen opengedaan heb en vandaag was het niet veel anders. Daardoor kon ik vanochtend vroeg rustig mijn ontbijt op te peuzelen en te genieten van mijn vers-gezette koffie, zoals ik ook altijd doe. Het nieuws zeurde weer door over de algemene beschouwingen en andere zaken die gebeurt leken te zijn in de wereld. Ik lette er niet al te veel op, vandaag was het nieuws niet meer dan wat achtergrond-gereutel. Het nieuws bracht mij in een staat van lethargie en het idee dat ik verder wilde slapen. De geestdodendheid van de Nederlandse politiek was weer bewezen!
Gelukkig wisten de verantwoordelijkheden van de dag mij op andere gedachten te brengen. Niet dat ik daardoor de wereld wakkerder tegemoet zou treden, maar tijd om verder te slapen was er gewoon niet. Ik pakte mijn schoenen om de tocht naar buiten te gaan ondernemen en ontdekte een grijs-bruin ding in mijn linkerschoen. Ik dacht dat het een takje of pluisje was dat op nog onverklaarbare wijze in mijn schoen was terecht gekomen en wilde het pakken. Op het laatste moment bedacht ik mij en koos voor de gemakkelijkste oplossing door het eruit te schudden. Ik had helemaal geen zin om een of ander dingetje in mijn hand te houden om deze in de prullenbak te moeten werpen. Het kon best wel even op de grond liggen tot ik weer thuis was. Dat dacht ik tenminste...
Ik draaide de schoen om en schudde een beetje. Het ding viel eruit en in plaats doodleuk op de grond te vallen veerde het omhoog. Niet dat het weer omhoog sprong, maar het viel op de grond en veerde een klein stukje omhoog. Opeens zag ik dat het een spin was. Waarschijnlijk een huisspin maar ik kreeg niet de kans hem goed te bekijken. Het was een verrassend groot diertje voor een spin die los door mijn huis loopt. Het lichaampje was met gemak een centimeter groot en met de pootjes erbij kwam het zeker tot twee, tweeënhalve centimeter. Een fraai exemplaar!
Ondanks ik geen angst voor spinnen heb schrok ik flink toen het beestje uit mijn schoen viel. Vandaar dat het ook een ideale manier is om een slaperig hoofd in één keer helder te krijgen. Heel even ging de gedachte om de spin te pakken in mij op en was mijn hand al begonnen naar de grond te reiken. Maar binnen een seconde aarzelde ik toch de spin daadwerkelijk op te pakken. Het was toch een wilde spin die hier door mijn huis wandelde en ik had alleen ervaring met meer gedomesticeerde spinnen. Ik had geen idee hoe het spinnebeest zou reageren als ik opeens mijn hand over hem zou sluiten. Misschien voelde hij zich wel in het nauw gedreven en zette hij zijn tandjes in mijn vel. Niet een gedachte die prettig is in de vroege ochtend.
Ik keek nog een keertje naar beneden waar de spin tussen mijn voeten zat en zag hem hard wegrennen onder mijn bank. Geheel wakker geworden van de ervaring trok ik mijn schoenen aan en zette mij aan de taak van die ochtend. Later op de dag heb ik nog onder de bank gekeken of ik het mooie beestje kon vinden, maar hij was verdwenen. Eigenlijk best wel jammer, ik had graag nog een foto van het diertje gemaakt. Zo vaak zie ik namelijk niet flink uit de kluiten gewassen huisspinnen in mijn huis, maar helaas alleen stof en wat rommel vond ik terug op de plaats waar de spin gezetten had. De spin was gevlogen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten