"Niets.. hoezo? Waarom vraag je dat? Laat mij met rust!" "Kan je niet weggaan?"
"Niets?! Je doet niets! Jij, degene die altijd bezig is. Altijd iets aan het doen is... en je bent nu niets aan het doen..." "Maak dat de kat wijs!" "En nee, ik ga niet weg. Ik blijf net zo lang hier tot jij mij gaat vertellen wat je aan het doen bent. Je bent iets aan het doen!"
"Ik ben helemaal niets aan het doen! Niets!"
"Schreeuwen helpt niet. Je bent iets aan het doen. Jij doet altijd iets. Niets doen kan jij helemaal niet."
"..."
"Ga je nu niets meer zeggen? Van zeggen dat je niets doet naar helemaal niets meer zeggen..." "Ook wel typisch iets voor jou. Niets meer zeggen.."
"Jemig! Wat moet ik doen om je te overtuigen dat ik niets aan het doen was?" "Ik was niet eens van plan iets te gaan doen. Gewoon een keer niets doen.."
"Niet huilen. Geef gewoon toe dat je iets aan het doen was. Iets, meer hoeft niet. Je hoeft niet eens te zeggen wat je aan het doen was."
"... Ik was niets aan het doen. Echt niet.."
"Je bent wel hardnekkig. Hoe vaak moet ik nog zeggen dat jij niet niets kan doen. Jij doet altijd iets. Altijd" "Je kan mij niet vertellen dat je gewoon wezenloos voor je uit zat te staren. Dat je geleerd hebt om niets te doen. Dat geloof ik niet!"
"Het is echt zo. Ik deed niets. Wilde niets" "Het is echt waar!"
"Je bent grappig. Grappig en uitermate irritant. Ik wil gewoon weten wat je deed. Vertel het nu gewoon!"
"Ik deed niets"
"Echt.. Als je nog één keer zegt dat je niets deed doe ik je wat. Je deed iets. Je was ergens mee bezig. Zeg op!" "Zeg wat je deed!"
"Nee, je luistert toch niet. Ik ga jouw niets meer vertellen. Niets!"
"Echt. Je bent onmogelijk. Onmogelijk en irritant. Waarom doe je zo? Waarom behandel je mij zo?"
"Ga je nu huilen?" "Ik wil niet dat je huilt"
"Vertel dan wat je aan het doen was. Doe niet zo vervelend. Maak mij dan niet kwaad!" "Je weet ook wel dat ik ga huilen als ik boos ben. Vertel het nou gewoon!"
"Wat wil je dat ik vertel?" "Er is niets te vertellen. Niets. Ik zat gewoon niets te doen... Dat kan toch?"
"Nee, dat kan niet.."
"Ik weet het dan ook niet meer. Ik deed niets, maar volgens jou kan ik niet niets doen. Volgens jou moest ik iets doen, maar ik kan niet zeggen dat ik iets deed als ik niets aan het doen was. Ik wil niet liegen."
"Waarom lieg je dan nu tegen mij?" "Hm?"
"Ik lieg helemaal niet tegen je!"
"Dat doe je wel. Je liegt door je tanden, keihard in mijn gezicht!"
"Ik lieg niet! Ik lieg helemaal niet. Ik vertel je de waarheid! Luister nou eens!"
"Oh, beginnen we weer met schreeuwen? Ik vraag je gewoon wat. Geef dan ook gewoon antwoord.."
"Ik geef je gewoon antwoord. Ik zeg je precies wat ik aan het doen was!"
"Haha, ja.. Vast. Niets. Je liegt dat je er groen van ziet."
"Ik lieg niet. Ik vertel je de waarheid. Echt!"
"Je blijft ook gewoon doorgaan met liegen. Je bent echt vervelend. Gewoon ronduit vervelend!"
"Hoe kan ik nou vervelend zijn als ik niets deed? Jij begint mij lastig te vallen met vervelende vragen en luistert niet."
"Oh, dus het is allemaal mijn schuld?"
"Dat zeg ik niet! Ik zeg alleen dat ik niets deed en dat zint jou niet!"
"Ja nou wordt ie mooi! Nou heb ik het opeens gedaan! Jij bent echt niet te geloven. Eerst liegen tegen mij en nu ook nog de schuld op mij afschuiven. Je bent ook echt niet te geloven!"
"Maar... maar.. Ik deed niets!"
"Nee, deed je maar eens wat! Klootzak!"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten