Ontwerpen voor een ceedeehoes

Niet zo lang geleden werd ik gevraagd om een hoesontwerp te maken voor de debuutceedee voor de belgische formatie Im:Prod Aangezien het om een debuutalbum ging had ik totaal geen referentiekader van muziek waarop ik mijn tekenkunsten op kon botvieren, maar gelukkig had ik al twee nummers kunnen horen. Twee nummers die volgens mij de geboorte van Im:Prod inluiden, maar dat kan ik ook geheel mis hebben en eerlijk gezegd doet dat er ook totaal niet toe.

De twee nummers die ik kon beluisteren klonken mij als aangename geluiden in de oren en het leek (overigens is de tegenwoordige tijd van dit werkwoord nog steeds op zijn plaats) het idee om voor dit project een ceedeehoes te ontwerpen mij een puik plan. Edoch is het wel lastig om een idee te vormen voor een hoesje als je nog weinig ideeën hebt hoe de uiteindelijke ceedee gaat klinken. Om de een of andere vreemde reden heb ik het idee dat er ergens een overeenkomst tussen het beeld en geluid moet bestaan, maar dat heb ik na verloop van tijd maar laten varen. Om het gemis aan uitgebreide ideeën over het geluid te compenseren liet ik gewoon soortgelijke muzikaliteiten uit mijn boxen schallen. Vooral toen het idee dat het volstrekt onmogelijk is om van te voren te weten hoe een ceedee gaat klinken in mijn gedachten begon te groeien wist ik helemaal los te gaan op het lijnenwerk. Ik liet vrij in het begin al het idee los dat ik een ceedeehoes aan het ontwerpen was. Ik begon gewoon lijnen op papier te trekken en af te wachten welke beelden mijn handen leken te vormen. Tenslotte is dat de manier waarop ik mijn werken maak. Nadenken over welke lijnen je op papier gaat zetten is funest voor de uiteindelijke afwerking. Sterker nog het vermoord je fantasie en dat is iets wat niet in mijn wereld past.

Doordat ik het idee van ontwerpen tijdens het tekenen geheel losgelaten had hoefde ik mijzelf ook niet meer aan de grenzen vast te houden. Grenzen zijn soms best makkelijk, zelfs noodzakelijk maar in dit geval waren ze geheel overbodig. Ik was ook blij dat ik ze overboord had kunnen gooien, het resultaat mag er in mijn ogen dan ook naar wezen. Nu ben ik nooit tevreden wanneer ik een tekening tot zijn volle wasdom heb gebracht, maar er moet ergens een einde zijn. Ik moet een keer stoppen met tekenen aan een tekening. Vroeger heb ik wel eens wat tekeningen naar de filistijnen getekend en dat wil ik nooit meer meemaken. Gelukkig leert de ervaring een hoop en zal het mij niet snel nogmaals overkomen.

Terug naar de ceedee, want daar heb ik het allemaal voor gedaan. Im:Prod maakt gezellige geïmproviseerde noise zoals op hun MySpace te beluisteren valt. Daar past mijn tekening perfect bij. Tenminste dat vind ik, al heb ik de fysieke ceedee nog niet in handen gehad (deze is onderweg naar mijn brievenbus). Daarom vind ik ook gewoon dat iedereen die in een lichte mate van noise houdt deze ceedee ook gewoon moet gaan aanschaffen. Voor de prijs hoef je het in ieder geval niet te laten. Vijf euro voor een ceedee (exclusief verzendkosten natuurlijk) met gezellige muzieken en een tekening van mijn hand op de voorkant is totaal niet duur. Via de Im:Prod MySpace kan je contact opnemen met de heren en vragen naar de verdere details. Koop deze ceedee! Dichterbij een werk van mij in huis hebben ben je nog nooit geweest.

Overigens is het origineel (zonder de cijfers en letters) ook te koop, alleen kost deze ietsje meer dan vijf euro. Ietsje veel meer zelfs, maar als je daar de details over wil hebben moet je even contact met mij opnemen via den meel. Dit geldt ook voor bands die mijn tekenkunsten op hun eigen ceedee willen zien prijken. Ik wil namelijk best nog meer ceedee's van een tekening voorzien, maar dat lijkt mij nogal logisch. En nu weer terug naar mijn eigen, vrije werken want het grote tekenen is weer in volle wasdom teruggekomen. Enger en vreemder dan ooit, maar gelukkig is dat niets nieuws. "Dat was het altijd al" zei hij geheimzinnig.