26 april 2014

Het meisje op de foto

Bijna dagelijks zie ik je woorden over mijn scherm schuiven, maar nooit wist ik wie er achter schuil ging. Ik had er nooit opgelet, ik dacht dat het ook niet belangrijk was. Soms praten we wat, meestal volharden we in ons zenden van woorden die nergens over gaan. Woorden die ons leven beschrijven in leugens en halve waarheden, iets wat we kunnen waarderen van elkaar. Ik hoef niet te weten welke maaltijd je gebruikt en hoeveel bh's in je sokkenlade liggen. Daar voelen wij ons te goed voor, daar staan wij boven. Dat is ook de reden dat ik je woorden graag lees, maar geen echte aandacht aan besteed.

En toen zag ik je foto. Je plaatste het tussen je woorden. Een foto van je gezicht, om iets te laten zien aan iedereen en om te delen met de wereld. Ik voelde de schoonheid van mijn beeldscherm, van jouw foto in mijn kamer stromen. Alles wat ik nog wilde was staren naar jouw gezicht. Verdrinken in je blauwe ogen en denken aan je welgevormde kin. Je woorden hebben altijd je ongelofelijke schoonheid verborgen gehouden. De eerste keer dat ik je foto zag staarde ik met open mond naar mijn beeldscherm. Je helder blauwe ogen, waar menigeen in verdronken lijkt te zijn. Je stralende glimlach, die als een donderklap bij heldere hemel mijn somberheid opheft. De vorm van je gezicht, zacht en liefelijk. Ik kan mijn ogen niet van je afnemen.

Elk vrij momentje dat ik kan vinden kijk ik even naar je foto. Met mijn ogen volg ik de vormen van je gezicht. In gedachten teken ik je ogen uit, ga ik met mijn vinger langs je wang en voel ik teder aan je oor. Vanaf het scherm kijk je mij diep in de ogen. Ik voel mij verloren, ik ben verloren. Je hebt zoveel schoonheid dat het pijn doet in mijn hart. Ik kan alleen naar je kijken, van je dromen. Je bent te mooi om waar te zijn, te mooi om voor mij waar te kunnen worden. Je foto is een droom. Een droom waar ik nooit meer uit wil ontwaken en de volgende dag ben je er nog steeds. Ik kijk elk vrij momentje naar je foto en voel mijn hart een sprongetje maken. Je bent mijn muze en mijn droomvrouw. Je bent alles wat ik nooit zal kunnen krijgen. Je hebt mijn hart zonder dat je weet dat ik het ooit aan je gaf.

O, mooiste vrouw op de foto. Nooit heb ik je in het echt ontmoet en het zal waarschijnlijk nooit gaan gebeuren. Bij de gedachte begin ik al te stamelen. Zoveel schoonheid maakt mij verlegen, terwijl ik wel honderduit tegen je foto gepraat heb. Ik heb je verteld hoeveel ik van je ogen houd. Hoezeer je blik mij doet smelten tot een hoopje niets en hoe je schoonheid mijn wereld oplicht. Je bent mijn droomvrouw en in mijn dromen kan alles gebeuren. Toch maak ik mij geen illusies. Ik droom wel, maar blijf met beide benen op de grond staan om in jouw prachtige ogen te mogen staren. Soms vraag ik mij af hoe je stem klinkt, maar ik weet allang dat deze zoetgevooisd zal zijn. Mooier dan je gezicht en fijner dan het zachtste zijde. Alles aan je ademt hetgeen wat prachtig is aan de wereld. Je bent moeder natuur en de vrouw waar elke man van droomt in één. Ik probeer de juiste woorden om je te beschrijven vinden, maar kom niet verder dan de oppervlakte. Je bent te diep, te mooi, te schoon om onder woorden te vatten. Je bent een droom die altijd doorgaat. Een schoonheid die de wereld prachtig maakt. Oorlogen, dood en ellende kan jij doen vergeten, alleen door ergens binnen te komen lopen. Jij bent alles wat ik altijd wilde zien. Jij bent de mooiste die er bestaat en ik dank je dat je er bent. Ik dank je dat je met mij wilt praten.


Geen opmerkingen: