De terugkeer van de kat

Bijna dagelijks verscheen er een kat op het pad die er een sport van maakte om alle herten die hij zag om te gooien. Voorzichtig sloop hij dan over de harde stenen om een nietsvermoedend hert tot dichtbij te naderen. En als de kat dichtbij genoeg was zette hij zijn hele gewicht in om met een ferme heupbeweging het hert om te duwen. Vaak lag het hert daarna spartelend en volledig beduusd op de grond. Ik vond het zielig, eigenlijk vind ik het nog steeds zielig maar de kat verschijnt sinds kort niet meer.

Er gingen dagen voorbij dat de kat niet kwam, maar uiteindelijk verscheen het dier gewoon weer op het pad en kon het feest weer van voren af aan beginnen. Ik heb zelfs weken meegemaakt dat de kat doldriest van het omduwen van enkele herten zichzelf tegen bomen wierp met de bedoeling deze om te duwen. Meestal liepen deze acties op helemaal niets uit. Een boom verschoof wat op de plaats, maar dat was vrij gemakkelijk weer op te lossen. Maar soms kwam de kat met een dusdanige vaart langsscheren dat de boom faliekant omviel. En een omgevallen boom is werkelijk geen prettig gezicht, zeker niet als het een appelboom betreft. Overal lagen appels, bladeren en losse takken. Ik ben toen dagen bezig geweest om de boel op te ruimen en die kat kwam elke dag terug om polshoogte te nemen. Naast natuurlijk enkele herten omduwen. Op die dagen begon ik echt een hekel aan het beest te krijgen, zelfs wensen dat het helemaal zou verdwijnen.

Toch deed ik niets aan het dier. Ik liet het altijd zijn gang gaan. Misschien kon ik het op de momenten dat het bomen omver wierp wel schieten, maar eigenlijk kon ik er best om lachen. Wie had er nu een kat die bijna dagelijks herten en bomen omver kwam gooien in zijn tuin? Alleen vond ik het altijd zielig voor de herten. Zij waren toch de onschuldige slachtoffers van het vreemde spel van de kat. Ik ben er eigenlijk nooit achtergekomen waarom het dier herten omver wilde duwen, maar nu hij verdwenen is zal ik er ook nooit achterkomen.

Eigenlijk mis ik het diertje. Ik heb gisteren zelf een hert omgeduwd omdat ik dacht dat de dieren het ook zouden missen, maar meer dan een kwaad geloei en wegrennende herten kreeg ik niet. Bij de kat keken de herten alleen ontzetten beduusd terwijl de kat triomfantelijk wegliep. Ik mis het. Vanwege de reactie van de herten ben ik maar niet begonnen aan een boom, al denk ik toch niet dat ik een hele boom omver kan duwen. Laat staan eentje van zijn plek krijgen, ik begin er maar gewoon niet aan. Het is beter als ik posters in de buurt gaat ophangen of iemand de kat gezien heeft.

Ik denk dat een kat die herten en bomen omver duwt best opgevallen is in de buurt. Iemand moet toch weten waar het beestje heengegaan is, zijn verblijfplaats weten. Niet dat ik hem zou willen hebben, maar ik mis zijn gekke gedrag in mijn tuin. Ik wil kunnen gniffelen om een kat die nietsvermoedende herten omver duwt en het knerpen van schelpen onder zijn pootjes horen. Ik wil gewoon dat de kat terugkeert, ik verlang naar de terugkeer van de kat!