Toen ik gisterenavond van mijn werk naar huis reed was de wereld nog vol blauwe luchten, zonneschijn en vrolijke geluiden. Ik belde mij moeder om wat zaken door te spreken die belangrijk konden zijn voor de dag van vandaag en wat aanvullende dingen die er verder toch niet toe deden. Niet veel langer daarna stapte ik in de trein om daadwerkelijk naar huis te rijden door de vrolijke lucht, de blauwe geluiden en zonneschijn.
Thuisgekomen haalde ik wat broodnodige boodschappen en ronde de avond af met televisie en een goed boek. Soms moet je niet te veel doen als er vooruitzichten in de toekomst liggen, maar ook wanneer je gewoon een dag niet al te hard hoefde te werken is het prettig om de rest van de avond ook gewoon niets uit te voeren. Al de hele week is het rustig op mijn werk en dat is een verademing met de jaren die ik hiervoor had, werk-technisch gezien. Vroeger had ik het dag in dag uit vreselijk druk op mijn werk, eigenlijk was elke dag hetzelfde. Als het rustig was bleek het toch druk geweest te zijn en als het druk was konden we door de bossen geen boom meer ontwaren. Hele wouden verslonden ons met drukte en aanvullende werkzaamheden. Die dagen wilde je alleen maar rustige avonden en niets te doen te hebben, zelfs als je aan het werk was. Maar die dagen liggen achter mij, nu hebben we de mogelijkheid om het druk te laten zijn. Tenminste nu is het duidelijk wanneer het druk gaat worden en niet duidelijk wanneer het heerlijk rustig zal zijn.
Maar genoeg over werk, dat is een trivialiteit die alleen interessant is voor workaholics en mensen zonder een verder leven. Gisteren scheen de zon. De zon scheen letterlijk en de wereld was mooi. Maar vandaag is het een ander verhaal, een heel ander verhaal. Om te beginnen met de plotselinge verandering van mijn plannen voor vanavond. Eigenlijk moet ik beginnen met de verandering in het weer. Tenslotte schijnt de zon niet meer, hebben wolken de blauwe lucht bedekt en hoorde ik nog enkele vrolijke geluiden maar zijn deze ook geheel verstomd. Toch vind ik het weer minder belangrijk. Het weer gooide mijn plannen niet in de war, maar een nare ziekte als de griep of iets dergelijks. Niet dat ik ziek ben, in tegendeel juist. Het was mijn planning om vanavond drie van de beste band die op dit moment muziek maken te gaan bekijken. Hierbij wil ik wel aangegeven dat het bands zijn die in mijn ogen tot de top van de muziekwereld behoren, niet dat ze ook daadwerkelijk als zodanig erkend worden door de gevestigde muziekwereld. Hoe dan ook stond het al maanden in de planning dat deze optreden op mijn netvlies gebrand zou gaan worden en dat mijn gehoorgangen zouden trillen van de geluiden.
Zelfs het feit dat het optreden in de OCCII zou plaatsvinden, een centrum dat ik vergruis alswel omarm, kon de pret niet drukken. Ik zag er vooral naar uit om een band als Chora nogmaals live te zien. Nu zou ik ze dan daadwerkelijk onder hun eigen naam zien optreden en niet als een verkapte versie van zichzelf. Maar Chora was niet de enige band waar ik naar uitkeek. Een band die in de zelfde lijn van muziek ligt en welke ik veel eerder leerde kennen staat ook hoog op mijn lijst om ooit gezien te hebben. Sterker nog, ik wil heel graag albums van de heren hebben. Iets wat in deze hoogtechnologische tijden nog best moeilijk voor elkaar te krijgen is aangezien ze nogal bevreemdende muziek maken, net als Chora. Maar Lanterns maken volledig geniale muziek en eigenlijk zou iedereen er een keertje naar moeten gaan luisteren. Tenslotte is deze muziek de nieuwe stroming die op dit moment gigantisch aan het opkomen is. Over een jaar of tien zijn deze heren de genieën die een compleet nieuwe stroming leven ingeblazen hebben, maar dat terzijde. Ik vind Lanterns nogal geweldig, misschien nog wel beter dan ik Chora vind.
Twee band die ik op dit moment helemaal het summum van de muziekwereld vind die samen optreden, hoe zonnig kon de wereld in deze duistere tijden worden. Nog zonniger bleek aangezien er een derde band uit dezelfde hoek ook meekwam. Een band waar de muziek nog veel moeilijker van te krijgen is aangezien ze bijna niets uitgebracht hebben. Maar dat neemt niet weg dat Helhesten een absolute lust voor de oren is. Ik was derhalve ook zeker van plan om ook van hen alles verkrijgbaar op te kopen. Deze avond zou mij een tiet geld gaan kosten, maar daar stond wel een zeer rijke aanvulling op mijn muziekcollectie aan vast.
Helaas genoeg ziet het er naar uit dat het niet doorgaat aangezien mijn moeder ziek geworden is. Hoe ironisch kan je het krijgen. Volgens mij is vanavond een van de meest legendarische avonden op het gebied van optreden en ik zal niet kunnen vanwege een ziekte. Nu baal ik omdat ik niet kan, maar maak mij nog meer zorgen om mijn moeder. Ik vind het niet leuk als mijn moeder ziek is, tenslotte is ze ook niet een van de jongste meer. Dat nu mijn avond niet doorgaat je jammer, maar mijn moeder moet maar gauw beter gaan worden. Daarom wens ik langs deze weg mijn moeder ook alle beterschap en de avond waar ik al maanden naar uitkeek laat ik wel een andere keer plaatsvinden. Ze zullen toch wel nog een keertje komen en misschien in een interessantere tent die niet zo irritant met begintijden is en bands zo laat mogelijk het podium op duwen. Ik hoop het maar.
Interessant detail: Druk op de bandnamen om muziekfragmenten te kunnen luisteren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten