16 juni 2014

Het haten van meningen

"Kijk hem eens losgaan op een mening die hem niet bevalt!" riep hij, terwijl hij een screenshot plaatste om zijn woorden te onderbouwen. "Een schande!" riepen zijn medestanders. "Zulke mensen moeten ze in kampen duwen, heropvoeden en zo" wierp een klein stemmetje erachteraan. Uiteindelijk was de het hek van de dam en kon je lullen als Brugman. Jij had het gedaan. Het maakte niet uit wat je in het verleden allemaal gezegd had en in de toekomst allemaal wilde zeggen, op basis van dit screenshot was het duidelijk. Je deugde niet. Je deugt totaal niet en je keek weg bij zaken die ernstiger van het seksueel misbruik van vrouwen zijn.

Hoe durfde je überhaupt kritiek te hebben en daarna ook nog iemand zo benaderen, omdat hij een mening over jou had. Je had gewoon moeten slikken wat hij over je zei. Niets meer dan dat. Als hij je een wegkijker noemt, iemand die slachtoffers van ernstige misdrijven de schuld geeft van wat ze overkomen is, dan is dat zo. Je accepteert dat maar. Jij bent niemand, inmiddels een gestoorde uit de maatschappij. Een schaap en iemand die niet snapt wat de goede zaak allemaal nodig heeft. Dat ze volledig voorbij gaan aan wat er precies gezegd is, überhaupt lezen wat je eigenlijk zegt maakt niet uit. Jij hebt laten weten dat je een mening die je niet bevalt met geweld zal beantwoorden. Het maakt niet uit dat die mening het meest smerige stukje smaad was dat je ooit over je gelezen hebt, dat doet er niet toe. Jij dreigt met geweld en daarom ben jij fout. Niet zij, zij zijn nooit fout. Zij mogen een mening hebben. Zij mogen woorden volledig uit hun verband rukken. Screenshots plaatsen die een eenzijdig, onvolledig beeld geven van de situatie, alleen om hun mening te onderbouwen. Drogredenaties zijn goed, die sterken de mening nog verder. Maar jij moet je mond houden en de mening voor zoete koek slikken. Dat doen ze daar allemaal. Er tegenin gaan is je hoofd op het schavot leggen.

Je hebt het zelf gedaan. Jij moest perse je mening geven over hun gedrag, over hoe zij bijgedragen hebben aan het kapot maken van iemand. Niet zo maar iemand, maar de broer van iemand die toevallig dezelfde naam draagt als hem. Jij weet dat je gelijk hebt, dat het huidige gedrag van hen de oorzaak van alle ellende is. Dat de jaren waarop ze bezig geweest zijn iemand dusdanig over de rand heeft geduwd dat diegene elke strohalm om ze terug te pakken is gaan aangrijpen. Dat diegene absoluut geen lieverdje is en zelfs nog veel erger dan hen is, dat weet je ook dondersgoed. Natuurlijk heb je dat ook tegen ze gezegd, maar dat horen ze niet. Dat past niet in hun mening over jou. Jij bent tegen hen ingegaan en gezegd dat zij fout bezig zijn. Dat mag niet, dat mag je niet zeggen. Zij strijden voor de goede zaak, zij strijden tegen het bestrijden van meningen en jouw mening hoort daar niet bij. Je mag niet zeggen dat zij door hun gedrag de goede zaak schade toebrengen. In hun wereld is dat een leugen, een mening die hen niet bevalt. Een idee dat met harde hand bestreden moet worden. Je kon dat weten. Zo zijn zij, ze zijn verworden tot wat ze bestreden.

Toch had je niet verwacht dat ze jouw woorden uit het verband zouden rukken om je neer te zetten als een tegenstander van hun mening, van hun strijd tegen de anderen. Hun strijd tegen alles wat ruikt naar xenofobie, wegzetten van andere culturen als verderfelijk en en idee van nationalisme is heilig. Daar past geen mening bij die zegt dat ze het verkeerd aanpakken en dat wist je best. Dat je het alleen niet verwacht had was jouw grootste fout. En toch had je gezien dat ze sommige mensen nog steeds om de oren slaan met uitspraken die ze jaren geleden gedaan hebben. Dat ze deze uitspraken volledig uit de context getrokken waren had je ook echt wel gezien, al wist je dat in het begin nog niet. Dat kwam met de loop der jaren. Nadat je de strijders van de goede zaak een tijdje gevolgd had. Uiteindelijk wist je wel dat zij niet veel beter waren, misschien zelfs erger omdat zij dingen uit het verband rukken om het gelijk te halen. Waarmee je opeens niet meer wist wie nu erger was, de xenofobe club die strijd tegen alles wat hen niet bevalt of de strijders voor de goede zaak die hen bestrijden. Je keek naar een strijd zonder einde en een strijd waar inmiddels een onschuldig slachtoffer gevallen was.

Dat was jouw een brug te ver. De strijd kon je inmiddels gestolen worden, maar wanneer er onschuldige het slachtoffer worden gaat je verantwoordelijkheidsgevoel spreken. Daar kan jij ook niets aan doen. Je voelt dat gewoon zo en je wist dat de club van xenofoben niet aanspreekbaar zijn. Die beschouwen jou allang als iemand die in de verkeerde kerk staat. Ze willen niet eens met je praten, laat staan dat ze iets lezen wat je naar ze zou schrijven. Die kant is een gesloten fort en daarmee wilde je jezelf ook niet associëren. Nooit zou je die hoek opgaan, behalve om ze met harde hand te bestrijden. Zij dragen ook geen mening uit, zij dragen een gedachtegoed uit dat enger is dan een zwembad gevuld met bloedzuigers. Zij zijn het zwembad met bloedzuigers. Ze waren ook de oorzaak dat de onschuldige in beeld kwam. De introductie kwam bij hen vandaan en zij plantte de haat. Maar zij voedde de haat niet, alleen in eerste instantie, maar de bijvoeding en waardoor de onschuldige echt schade berokkend werd kwam bij de andere kant vandaan. De strijders van de goede zaak zetten hun tanden nog dieper in de tegenpartij. Het trekken, zuigen en herhalen van alle uitspraken van de afgelopen decennia werden uit de kast getrokken. Het hek was van de dam en de dam was doorgebroken.

De strijders van de goede zaak roken bloed en ze zullen doorgaan tot er een onschuldige dood zou neervallen. Dan kunnen ze helemaal zeggen dat ze gelijk hebben. Dat er een dode is gevallen door de xenofobische kerk, dat zij bloed aan de handen hebben. De strijders van de goede zaak geven niet om onschuldigen. De omstanders zijn slechts een hulpmiddel, zij die toekijken mogen niet meer dan dat. Toekijken en op de ruggen kloppen van de strijders. Van beide kanten willen ze alleen schouderklopjes ontvangen en meningen die hen tegenspreken zijn meningen uit de andere kerk. Tegenin gaan is tegen de goede zaak ingaan. Dat is een mening die bestreden moet worden, kostte wat het kost. En daarom zijn jouw woorden uit het verband gerukt en is je naam besmeurt in hun kerk. Je bent een afvallige, een persoon die bestreden moet worden omdat je het niet met ze eens bent. Ze willen dat er een dode valt, zodat ze over zijn rug de strijd kunnen verharden. Misschien zelfs de strijd winnen. Als er een dode is gevallen hebben ze extra munitie. Een martelaar voor de goede zaak willen ze hebben en jij bent wel de laatste die dat kan tegenhouden. Hoe durf je het überhaupt te doen. Waar haal je het gore lef vandaan om zulke dingen te zeggen? Je bent een worm, iemand die vertrapt moet worden onder de laarzen van de goede zaak. Jouw mening bevalt ons niet en daarom maken zij jouw zwart. Alles moet op alles gezet worden om de onschuldige te laten sterven. Of dusdanig te laten lijden dat ze dat kunnen gebruiken in de strijd tegen de xenofobe kerk. Alles voor de goede zaak, dat weet je toch.

En nu je mond houden, anders trekken ze nog meer woorden van jou uit het verband en zal je de ware toorn van de strijders van de goede zaak zien. Je hebt nu slechts een voorproefje gehad. Hou je mening voor je, die bevalt ze niet. Jouw mening schaadt de goede zaak!