Nadat ik mijn telgen naar bed had gebracht begon ik mij af te vragen hoe lang bedmijten eigenlijk overleven op de in het bed wanneer de dekens opengeslagen worden. Ik besloot het op te zoeken in Google en mijn kennis over het rijk der minuscule diertjes weer een beetje te vergroten. Het duurde niet lang voordat ik leerde dat ik niet op zoek was naar informatie over bedmijten, maar over de algemeen voorkomende huisstofmijt. Dat zijn de microscopisch kleine wezentjes die leven van achtergebleven huidschilfers en bij mensen redelijk onaangename allergieën kunnen achterlaten.
Bedmijten zijn de grotere broertjes van de huisstofmijten en leven helemaal niet van huidschilfers (zoals ik dacht). In tegendeel zelfs, die beesten prikken je gewoon lek om even lekker je bloed uit je te zuigen. Zij zijn de Dracula's in de slaapkamer. Overal onschuldige maagden en andere mensen een beetje ontdoen van het heerlijke rode vocht dat door onze aderen stroomt. Gelukkig zijn deze mijten groot genoeg om met het blote oog te zien, mits je geen protheses draagt natuurlijk. Protheses voor de ogen doel ik dan op. Andere hulpstukken zullen geen belemmering opleveren om bedmijten te ontwaren tussen de lakens. Zelfs niet wanneer ze niet gedragen worden, maar laat ik niet verder afdwalen.
In mijn zoektocht naar kennis over de bedmijt, welke ik verwarde met de huisstofmijt, vond ik heel veel informatie. Letterlijk heel veel informatie, alleen niet over de bedmijt. Om de een of andere vreemde reden is dit kleine wezentje onlosmakelijk verbonden met het christelijk creationisme of het daaruit voortgevloeide, maar daarom niet minder belachelijke intelligent design. Alleen was de informatie allemaal geschreven door gewone mensen. Mensen die reacties achterlieten op allerhande fora of gewoon een stuk schreven op hun eigen weblog. Ze wisten de bedmijt om te vormen tot een wezen van nietige proporties die naar de mens zou kijken zoals een mens naar de "schepping" om zich heen moet kijken. De vergelijkingen dat de mens nietig is in het onmetelijke universum, zoals de bedmijt nietig is in onze wereld waren niet van de lucht.
Ergens moest ik heel hard lachen, niet zozeer om de teksten die mensen uitbraakten over het internet. Noch over de volslagen belachelijke redenaties die het gelijk van het creationisme of intelligent design moesten verklaren, maar over het feit dat ze allemaal dezelfde fout maakte als ik. Ik durf mijn handen in het vuur te steken dat ze allemaal doelde op de microscopisch kleine huisstofmijt en totaal niet over bedmijten. Het feit dat bedmijten met het blote oog te zien zijn moet al genoeg zeggen. Vlooien worden ook nooit betrokken in verhalen over de nietigheid van de mens in vergelijking met het universum. Dat bedmijten ook nog een bloedzuigend, parasitair monstertje is, net als vlooien, moet helemaal genoeg zeggen. Zij zijn niet het onderwerp van gesprek wanneer je over de grootsheid van God's creatie. Volgens mij heb ik nog nooit een creationist (of intelligent design-aanhanger op hun beurt) een interessante verklaring horen geven voor alle parasitaire wezen die in onze leef omgeving rondhuizen, maar eigenlijk hoeft dat ook niet. Het zijn toch mensen waarmee geen zinnige discussie te voeren valt dus beginnen we er maar ook niet over.
Toch vond ik wel een paar enge christenen die het wezen van bedmijt wel het juiste label meegaven in hun verhandelingen. Zij wisten precies de plek op het bloedzuigende, maar vooral parasitaire karakter van de bedmijt te leggen. Dat ze het alleen deden om weer hun eigen gelijk te halen en het zelfs aandurfden om een heel volk tot bedmijten te vermaken stuitte mij zeer tegen de borst. Maar het leerde mij wel dat zelfs witte supremisten dezelfde geloofsovertuigingen aanhangen als creationisten en aanverwante christenen doen. En nu ik er zo over nadenk had ik dat natuurlijk allang kunnen weten. Maar welk normaal denkend mens gaat daar over nadenken? Ik in ieder geval niet en na dit geschreven te hebben zal ik het hoogstwaarschijnlijk weer heel snel vergeten zijn.
Uiteindelijk ben ik weer een hoop onzin wijzer geworden. Alleen weet ik nog steeds niet hoelang huisstofmijten overleven in mijn bed. Vooral niet wanneer het beddengoed geheel opengeslagen op het bed geworpen word, want ik heb ooit gehoord dat ze nogal van warme plaatsen onder de dekens houden. Ik ga nog maar een keer op zoek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten