20 februari 2009

Mail & ICT: een hoofdpijn-dossier

De laatste tijd vraag ik mij wel eens af wat mensen in godensnaam doen op een ICT-afdeling. Niet dat ik geen benul heb van de werkzaamheden die op een ICT-afdeling uitgevoerd moeten worden, want dat is het probleem niet. Ik vraag mij juist af waar de mensen die daar werken mee bezig zijn en vooral hoe ze ooit aangenomen zijn. Nu acht ik de kans groot dat ze een of ander diploma hebben waarbij ze geleerd hebben om met computers rond te zeulen, maar verder dan rond zeulen komen ze ook werkelijk niet.

Inmiddels heb met verschillende ICT-afdelingen kennis gemaakt, als degene die ze moet bellen omdat ik problemen met de computer ervaarde en in bijna alle gevallen was ik degene die de ICT-medewerker moest vertellen wat hij moest doen. Het ergste is nog dat ik totaal geen diploma heb op ICT-gebied. Ik heb alles wat ik weet (en dat is gelukkig best marginaal) geleerd door het uitstekend beproefde trail-and-error toe te passen in mijn omgang met computers. Toch blijk ik elke keer weer meer te weten van de werking van computers dan degene die achter de ICT-helpdesk zit en mijn probleem moet gaan oplossen. Het is iets om vreselijk moedeloos van te worden.

Nu ik een nieuwe baan heb mocht ik gelijk kennis maken met de ICT-afdeling. Niet letterlijk, maar door allerlei acties die ze ondernomen hadden of juist na lieten om te ondernemen. Het begon allemaal met mijn werkaccount die anderhalve maand op zich liet wachten. Anderhalve maand nadat ik begonnen ben met werken kon ik eindelijk inloggen onder mijn eigen naam en de systemen verbonden aan mijn naam benaderen. Anderhalve maand om alleen een paar settings onder mijn naam te zetten... eigenlijk durf ik bijna te zeggen dat ze anderhalve maand gedaan hebben over het omzetten van één knop. Tenslotte hoefde ze geen totaal nieuwe account aan te maken aangezien ik intern een nieuwe baan gevonden had. Ik hoefde alleen omgezet te worden naar een andere werkomgeving, maar dat bleek nogal lang te moeten duren. Op zich was dit niet een heel groot probleem en ik wist al dat de ICT-afdeling waar ik nu onder val nogal druk is (en nu begrijp ik ook waarom). Gedurende de anderhalve maand dat ik geen toegang tot mijn eigen account had kon ik gewoon werken onder de account van een collega. Het werkt allemaal hetzelfde tenslotte.

Maar zo'n twee weken geleden ontving ik eindelijk het verlossende woord. Ik kon onder mijzelf inloggen en al mijn eigen zaken/systemen benaderen. Eindelijk kon ik ook onder mijn eigen naam meel versturen en ontvangen. Tenminste dat was de bedoeling, maar op de een of andere manier wist de ICT-afdeling dit tot op de dag van vandaag tot een beproeving te maken. Simpel gezegd heeft iemand op de ICT-afdeling welke opgezadeld is met het onderhouden van de meel, meelaccounts en alle zaken rond de meelverzending mij twee (!!) extra meeladressen in de maag gesplitst. Niet dat hierom gevraagd was of dat het nodig was. Ik had een goed werkend meeladres van mijn werk en dat was ook gewoon bekend bij die afdeling, maar toch vonden ze het nodig mij meer meeladressen toe te bedelen. Gevolg was alleen dat ik helemaal geen meel meer kon ontvangen. Sterker nog, alle meel die verzonden waren in de anderhalve maand waarbij ik geen eigen inlog-mogelijkheid had zijn verdwenen in het virtuele luchtledige. Ik ben gewoon anderhalve maand aan meels kwijt. Aan de ene kant gunstig omdat ik niet door een hele berg onzin en oude informatie hoef te spitten, maar aangezien er ook belangrijke meelings tussen zitten ben ik er niet zo blij mee.

En daarmee houdt het helaas genoeg niet op. Vanaf het moment dat ik een eigen inlog heb ben ik genoodzaakt geweest om dagelijks de ICT-afdeling te bellen. In eerste instantie omdat ik anderhalve maand aan meel kwijt ben, maar nu omdat blijkt dat ik geen meel kan ontvangen. Al bij twee weken kreeg ik van collega's te horen dat ze mij geen meel konden sturen terwijl in het begin er nog geen vuiltje aan de lucht leek te zijn. Elke dag belde ik weer met deze mededeling naar de ICT-afdeling en elke keer moest ik weer uitleggen wat de bedoeling was, maar tot op heden hebben ze het niet begrepen. Gisteren heb ik de allerlaatste (ahum) poging ondernomen en eindelijk kreeg ik iemand aan de lijn die begreep wat de bedoeling was. Het enige probleem was alleen dat hij geen toegang had tot de meelaccounts en daardoor ook niets kon veranderen aan mijn situatie. Hij was gedwongen om het weer uit te zetten bij een collega. Ik heb er een hard hoofd in. Terwijl het eigenlijk heel simpel is. Ze hoeven alleen mijn extra aangemaakte meeladressen te verwijderen uit het systeem en mijn outlook, maar dat lijken ze niet te snappen. Waarschijnlijk omdat ze veel te moeilijk denken of daadwerkelijk het intellect van een stoeptegel hebben, waarmee ik tenslotte vele ICT-medewerker achter hun rug om mee beschimp. Ik ben heel benieuwd als ik maandag weer op mijn werk verschijn. Heel benieuwd.

Geen opmerkingen: