De teloorgangen van symbolen

Het symbool is bezoedeld. Waar het vroeger een uiting van mysticisme was is het nu geworden tot een mode-uiting. Een gegeven dat ergens interessant staat maar ook niet meer dan dat is. Ergens heb ik ook nog het idee dat het mijn schuld is. Ik heb er veel te veel mee lopen dwepen en rond mee staan strooien alsof het snoep was. Er was geen maat meer en nu is het bezoedeld geraakt. De ware betekenis begint langzaam verloren te raken, al zijn er inmiddels massa's wikipedia-pagina's aan gewijd. Zelfs een film is er over gemaakt en het zal waarschijnlijk niet de laatste zijn. Wanneer zoiets eenmaal de oppervlakte heeft bereikt is het moeilijk om het nog terug te stoppen. Al hoop ik nog steeds dat het niet meer dan een modeverschijnsel zal blijken...

Uiteraard weet ik dat dit ijdele hoop is. Het verleden heeft al verschillende voorbeelden opgeroepen, waarbij het meest recente voorbeeld Madonna's mystisch gehannes met de Kabbala een van de meest treffende is. Vroeger was de Kabbala een levensweg voor ingewijden, kennis waar werkelijk niemand bij kon komen en niemand iets van af wist behalve als je werkelijk geïnteresseerd was. Maar toen kwam Madonna met haar interesseboog en schoot een gat in de werkelijkheid van de Kabbala. Nu is het niet meer dan een interessante houding die jezelf kan aanmeten. Een verzameling feiten opgedoekt uit new-age achtige wetenswaardigheden en vervormt tot een schijnwerkelijkheid van de ware Kabbala. Maar zelfs een schijnwerkelijkheid kan de daadwerkelijke kennis verdringen. Als deze onzin zich verder blijft ontwikkelen zal er van de Kabbala niet meer dan een schim overblijven. Zoals de werkelijke achtergrond van het bezoedelde symbool ook langzaam aan het verdwijnen is in onzin en volledig gebrek aan werkelijke kennis.

En nu niet gaan denken dat dit niet kan gebeuren. Het werkelijke christendom heeft hetzelfde lot ondergaan. Waar de oorsprong gebaseerd is op een gnostische zoektocht naar de waarheid achter het begrip God is het verworden tot een star geloof in vastgelegde regels. De zoektocht naar God is geheel opgegeven om plaats te maken in een blind geloof in de voorgangers en de woorden die zij uitspreken. Woorden die gebaseerd zijn op dezelfde leugens die hun voorvaderen al spraken om de gelovigen onder hun macht te krijgen, maar dat terzijde. De werkelijke ziel van het christendom verdween omdat men de betekenissen vergat. Men wist niet meer wat het werkelijk doel was en waarom symbolen die betekenis hadden. Zelfs het alom bekende symbool van het kruis heeft zijn werkelijk glans verloren doordat het verkeerd geïnterpreteerd wordt, maar we kunnen niet meer terug. Er is geen weg meer terug. Voor het christendom is het al té lang geleden om nog terug te kunnen. We zijn al te veel vergeten.

Dat lot mag het symbool en de betekenissen erachter niet ondergaan. Bij deze betuig ik mijn spijt voor het vele dwepen dat ik er zelf mee deed. Nu iedereen er mee loopt te dwepen zie ik pas in wat ik fout doe, al moest ik natuurlijk wel eerst erop gewezen worden. Maar gelukkig ben ik er op tijd achter gekomen en niet wanneer het al te laat is. Het is nu zaak om ondergronds te gaan, het symbool verbergen in symbolen. Zoals de vrijmetselaars hun kennis en symbolen verdrinken in vage aan- en verwijzingen. Alleen iemand die werkelijk geïnteresseerd is zal het rookgordijn doorzien om kennis te nemen van wat er achter ligt. Ik begrijp nu ook waarom ze het gedaan hebben. Sommige zaken zijn niet voor iedereen, soms is er kennis die niet geschikt is voor de schapen van mensen. Alleen iemand die er daadwerkelijk naar op zoek is hoort te weten wat er allemaal bestaat en leeft. Ik ben blij dat ik deze kennis op tijd ingezien heb. Nu kan ik nog pogingen gaan ondernemen om het symbool en haar werkelijke betekenis te beschermen door te verbergen. Dit is dan ook het laatste wat ik erover zeg.