16 mei 2008

Busstaking

De twee dagen busstaking hebben we ook weer overleeft. Nu kan je heel veel zeggen over de busstaking, maar er was toch één ding goed hieraan. Het weer was goed. Sterker nog het weer was de afgelopen twee dagen uitstekend. Zonnig, warm en een milde bries die het haar door de war bracht. Hiermee was het feit dat ik op geen normale manier op mijn werk kon komen grotendeels goedgemaakt. Maar dat neemt niet weg dat ik flink baalde van staking.

In mijn geval was de staking geconcentreerd rond het vervoersbedrijf van Connexxion omdat ik toevallig in een regio woont waar zij het busvervoer organiseren. Nu is dit bedrijf de afgelopen jaren al niet echt gunstig in het nieuws gekomen, maar daar had deze staking geheel niet mee te maken. Gisteren en eergisteren werd gewoon gestaakt voor een paar centen meer en wat sociale zekerheid in de arbeidsomstandigheden erbij. Het is opvallend dat er eens in de zoveel jaar gestaakt gaat worden in het openbaar vervoer. Elke keer als er weer een nieuwe CAO afgesloten moet worden gaan ze staken. Geheel legitiem overigens, want de voorstellen van de busvervoersmaatschappijenleiding zijn werkelijk belachelijk. Werkgevers denken vooral aan de eigen portemonnee en het welzijn van het personeel komt wel ergens op de tweede plaats. Niets meer dan logisch dat je dan gaat staken. Je bent nogal dom als je je werkgever over je heen laat lopen of je moet toevallig in je eentje staan want dan is het juist precies de omgekeerde wereld.

Maar de chauffeurs deden de weg volgen. Wel door stil te staan, maar hoe ze het ook deden ze volgde de juiste weg. Al vond ik de eerdere stakingsdagen waarbij gewoon geen kaartjes gecontroleerd werden en iedereen gratis mee mocht rijden een stuk leuker, maar blijkbaar waren die minder effectief. Keiharde staking door stilstaan werd het en ik werd opeens gedwongen om op de fiets naar mijn werk te gaan. Daarom was ik zo blij met het mooie weer dat we de afgelopen twee dagen hadden. Zon, zeelucht en frisse wind, het was gewoon uitstekend weer om twaalf kilometer te gaan fietsen.

Uiteraard kan deze situatie niet voortduren. Vandaag heb ik vrij en staken de buschaffeurs ook niet meer. Waarschijnlijk is dat ook de reden dat het vandaag ook de hele dag aan het regenen is aangezien er toch niemand is die zich er vreselijk druk over hoeft te maken. Regen en in de bus zitten gaan namelijk uitstekend samen. Maar de stakingen mogen wat mij betreft weer een aantal jaar de kast in gaan. Ik hoop dan ook dat de werkgevers snel met een aanvaardbaar loonbod gaan komen en zorgen voor een goede sociale zekerheid voor het personeel. Dat mag best.

Geen opmerkingen: