De koffie in mijn beker smaakt me totaal niet. Inmiddels is het ook nog op, maar het was een vochtigheid die mijn smaakpapillen absoluut niet streelde. Geen engeltje dat spreekwoordelijk over mijn tong aan het pissen was, maar meer een bak koffie die ik eigenlijk met tegenzin weg aan het werken was. Gisteren was het al niet veel beter, al zat ik toen nog op mijn werk. Na twee dagen op een verdieping vertoeven waar de koffie-automaat kapot was kwam de monteur als het ware als geroepen. Het was wel een lange partij roepen en waarschijnlijk héél hard roepen ook nog aangezien hij twee dagen nodig had om langs te komen, waarbij hij ook nog een tussenstop maakte op de verdieping onder ons aangezien daar de koffie-automaat ook defect was gegaan. Het werd iedereen weer een hardgrondig duidelijk dat de koffie-automaten niet gemaakt zijn op zwaar intensief gebruik en daardoor er gewoon mee ophouden. Daarom waren we blij met de komst van de monteur. Binnen een klein half uurtje had hij weer gezorgd voor een volledig werkende koffie-automaat waar we onze (best wel smerige) koffie uit kunnen tappen. Het duurde ook niet lang na de reparatie voordat ik weer een gevulde bak koffie op mijn bureau had staan.
Alleen zat er iets vreemds aan de koffie. Een licht geparfumeerde geur steeg op uit onze bekers. Het was niet alleen mijn beker. Neen, een ieders beker koffie had een onmiskenbare geur van goedkope parfum. Ik opperde nog dat het kwam omdat de leidingen waren doorgespoeld met een of ander schoonmaakmiddel, maar dat werd hardgrondig ontkent. Er zou niets mis zijn met de koffie, behalve dat het precies hetzelfde bocht is wat op mijn werk moet doorgaan voor koffie. Eigenlijk is het net senseo, maar dan nog veel smeriger en ranziger. Toch bleef ik erbij dat er ene geparfumeerde geur van mijn koffie opsteeg en hierin was ik niet de enige. Mijn eerste slok bevestigde de geur in smaak. Een vieze koffiesmaak stroomde over mijn tong waarna een idee van parfum bleef hangen tussen mijn smaakpapillen. Heel vreemd. Ik nam nog een slok en tot mijn grote verbazing was de extra smaak geheel verdwenen. Het smaakte alleen nog naar ranzige koffie die je alleen durft te drinken omdat er gewoon niets anders is. Thee drinken levert mij niet genoeg smaaksensaties op en daarbij ben ik daar na twee bakken al op uitgekeken. Nog een slok en de vreemde geparfumeerde geur bleek ook verdwenen. Blijkbaar was het zaak om de koffie gewoon even een momentje of vijf te laten rusten zodat de boel zichzelf kon laten bezinken. Daarna heb ik nog maar drie bakken koffie gedronken. Ik moest toch wat.
En nu smaakt mijn eigen koffie me niet meer. Vanochtend was het wel anders. Vlak na het opstaan dwong ik mezelf om even een heerlijke pot koffie te zetten waar een weeshuis een hele dag op zou kunnen teren. Ik dronk twee bakken die uitstekend smaakte. Sterker nog, ze smaakte naar meer maar omdat ik mijn telgen naar school moest brengen stelde ik de volgende uit tot later die ochtend. Ook deze bak ging erin als een spreekwoordelijke koek, zelfs de koek welke ik erbij at was een genot voor de smaakpapillen. Tot de koffie die ik net opgedronken had. Opeens smaakte het me niet meer. Met tegenzin dronk ik verder, maar eigenlijk genoot ik er niet meer van. Ik ben mijn lust in koffie kwijt. Zou dit blijven aanhouden? Ik wil niet opeens moeten overschakelen op een ander vochtig product om mijn dorst te lessen. Koffie smaakt altijd zo goed bij alles wat ik doe. Koffie bij de koek, koffie bij het opstaan, koffie vlak voor het slapen gaan, koffie kan overal. Tenminste als het aan mijn ligt en mijn smaakpapillen meewerken. Hier moet ik echt iets aan gaan doen. Om te beginnen ga ik een paar mini-snickers eten in de hoop dat de chocolade in combinatie met pinda's iets losmaakt in mijn smaak. Iets waardoor ik mijn zin in koffie weer terugkrijg. Dit is namelijk een tergende situatie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten