Koninginnedag

Gisteren was het weer koninginnedag, de enige dag in het jaar waarop de gemiddelde Nederlander straffeloos zichzelf als een volslagen idioot mag gedragen. Het is ook nog de dag waarop iedereen die het maar wil zonder enig probleem de troep welke over een groot aantal jaren verzameld is van eigenaar kan wisselen voor een grijpstuiver of iets meer. Om de een of andere vreemde reden is Amsterdam de plaats om te zijn tijdens koninginnedag en gaat Nederland massaal naar Amsterdam om in grote stoeten langs de uitgestalde troep te trekken. Hier en daar heeft een café het terras uitgebreidt met een complete disco-installatie en een mobiele tapinstallatie zodat de dorstige koninginnedag-ganger zich kan laven aan bier en luide muziek. Ik acht de kans groot dat elke zichzelf respecterende stad in Nederland het feestgebeuren op precies dezelfde manier zal vieren, maar in Amsterdam hoor je nu eenmaal te zijn.

Uiteraard was ik daar natuurlijk ook te vinden. Nu heb ik het geluk dat mijn geweldige vriendin in Amsterdam woont waardoor de keuze al snel gemaakt is om de koninginnedag ook daadwerkelijk in Amsterdam door te brengen, want anders zou ik mijn woning niet eens verlaten hebben. Voor mij hoeft het hele koninginnedag-gebeuren niet, maar dat neemt niet weg dat ik er totaal geen bezwaar tegen heb om even met de massa mee te wandelen langs bergen met uitgestalde troep. Heel soms kan je namelijk tussen de gigantische hoeveelheden rommel een klein juweeltje zitten. Een stuk antiek dat niemand als zodanig herkent, een strip die sinds jaar en dag uitverkocht is en voor een habbekrats aangeboden wordt of een mooi boek dat je al jaren zoekt. Het loont in ieder geval om een bezoekje te brengen aan de door de stad verspreidde rommelstalletjes en als je niets vind ben je er toch even uitgeweest. Tenminste dat is mijn motto, zo zijn we ook de stad ingegaan met deze gedachte in het hoofd.

Nu is het zaak om niet té vroeg de stad in te trekken. Zeker als je toch al in Amsterdam bent is het beter om ergens halverwege de middag de straten door te trekken. De kans dat je heel veel juweeltjes al gemist heb is natuurlijk wel aanwezig, maar die had je waarschijnlijk toch niet gevonden. Daarvoor moet je om zes uur des ochtends de straten opgaan en alle stalletjes uitpluizen, maar dat riekt mij al te veel naar daadwerkelijk op zoek gaan naar dingen. Wij vonden het meer dan genoeg om tegen "iets" aan te lopen dat we eigenlijk nog helemaal niet zochten en later in de middag is de troep vaak al wat uitgedund zodat je beter kan zien wat er ligt. De gang langs de uitgestalde rommel was zeer amusant. Als je ziet waar mensen nog geld voor durven te vragen of waar andere mensen nog daadwerkelijk geld voor willen uitgeven zou het bijna aanlokkelijk zijn om zelf je rotzooi te gaan verkopen. Edoch is het veel amusanter om langs de stalletjes te trekken en te wijzen naar de rommel die bij mensen in huis stond of gaat staan.

Maar het grootste voordeel van later in de middag de stad in te gaan is het moment waarop de kraampjes opgeruimd gaan worden. Heel vaak laten de verkopers de uitgestalde rommel gewoon op straat liggen. Waar ze eerst geld voor wilden hebben is daadwerkelijk de troep geworden waarvoor ze het al uitgemaakt hadden en het loont werkelijk om gewoon even tussen de achtergelaten zooi te kijken. Zo liepen wij tegen de eerste beste achtergelaten doos met zooi aan tegen een klein stapeltje met kunstboeken, enkele vrij amusante DVD's (als je van arthouse houdt) en wat andere interessante boeken. Opeens had ik er boeken over architectuur als kunstvorm, een galerie-uitgave en een biografie van een Psychedelica-goeroe welke nog voorzien van de handtekening van de schrijver was ook. Dat ik ook nog een amusant horror-boek vond laat ik even in het midden, op de een of andere manier vind je overal wel een doos met horror of sci-fi. Maar de hele stapel boeken heeft mij totaal niets gekost en dan te bedenken dat het de allereerste doos was die we onbeheerd tegenkwamen. Verder leverde de gang door de stad niets meer op, maar dat was ook niet erg. Ik was allang blij met de buit die ik in handen had.

En hiermee moet ik zeggen dat ik, als rechtvaardig republikein, toch veel plezier beleef aan het fenomeen koninginnedag. Ik hoop ook dat het nog vele jaren en jaren gevierd blijft worden op dezelfde manier. Misschien dat ik ooit, als ik compleet de geest gegeven heb, zelf met wat zooi op een zeiltje langs de kant van de weg ga zitten. Het schijnt best lucratief te zijn als je interessante zooi verkoopt.