Het is vreemd. Heel veel mensen hebben altijd de mond vol over de teloorgang van de muziekwereld. Vooral het feit dat de muziekwereld dood gaat aan het neerladen van muziek blijft een geliefd onderwerp wat ik veelvuldig over het internet zie dwalen als verklaring over de hele teloorgang. Nu is het misschien al bekend dat ik er een geheel andere mening op na hou, dat ik hele andere oorzaken zie waardoor de muziekwereld langzaam het graf in aan het draaien is. Al vlak ik de grote invloed van het massaal neerladen natuurlijk niet uit. Neerladen van muziek zonder ooit voor te betalen is natuurlijk slecht voor de muzikanten en heeft absoluut een grote invloed op de levensvatbaarheid van de muziekwereld, maar de muziekwereld blijft maar weigeren om mee te veranderen in de nieuwe tijden. Dan vind ik het totaal niet gek dat ze langzaam ten onder aan het gaan zijn. Het is tenslotte hun eigen schuld, maar daar hoor je dan weer niemand over. Vreemd.
Zo las ik een veelzeggend stuk op 3 voor 12, een vrij aardige muzieksite van de VPRO gericht op de alternatieve muzieken in de wereld. Deze site was ook de enige plek waar ik dit bericht kon vinden en ook de enige waarin de muziekwereld aansprakelijk wordt gesteld voor hun verregaande teloorgang in het hedendaagse. Zij leggen de vinger heel treffend op de zere plek. Lees anders even mee, het gaat over het feit dat een geweldige Fabchannel gaat stoppen. Stoppen omdat ze hiertoe gedwongen worden door de platenbonzen die blijven vasthouden aan oude denkbeelden en ideeën. Ik vond het een veelzeggend stuk met interessante gedachten.
Fabchannel stopt!
De laatste jaren leek het juist de goede kant op te gaan. Fabchannel had meer geld te besteden, begin 2008 startte het een samenwerkingsverband met Universal en deze week nog trok het 26.000 mensen naar zijn website waar live de persconferentie van Pinkpop was te volgen. Maar het muziekplatform stopt. Op 13 maart gaat de website op zwart, de concerten worden verwijderd.
Directeur Justin Kniest is vanaf het begin, zo’n negen jaar geleden, betrokken bij Fabchannel. “We waren blij met elke kleine stap die we maakten. Fabchannel steunt op een samenwerkingsmodel, waar we voor de inhoud afhankelijk zijn van partners. Naast Universal waren ook andere labels in Nederland enthousiast over ons model. In Nederland lukte het dus wel om inkomsten te genereren. Maar pas als je het model doordenkt naar het buitenland, dan kan het groot worden. Alleen kregen we over de grens overal nul op rekest.”
De labels zagen geen voordeel in de samenwerking met Fabchannel, vertelt Kniest. “Ze geven ons geen toestemming om hun artiesten op te nemen, beschouwen de opnames nog altijd als van hen, waar wij geld voor zouden moeten betalen. Maar dat willen we niet. Ons model is er juist op gericht dat de samenwerking voor beide inkomsten moet opleveren.”
Tegelijkertijd is de online advertentie en sponsormarkt onder grote druk komen te staan door teruglopende budgetten van adverteerders en sponsors, waardoor ook op dat gebied minder geld binnen kwam.
Kniest gaat verder: “Platenmaatschappijen hebben het heel erg moeilijk, even was er nog de hoop dat ze in een fase terecht zouden komen waarin ze wel positief tegenover ons zouden komen staan. Maar die fase kwam niet. Labels zijn nog kortzichtiger geworden. Ze willen snel geld verdienen en gaan dus in zee met bijvoorbeeld mobiele telefoonproviders. Ze willen geen samenwerkingen opbouwen voor de langere duur. Dan slaat de bodem onder mijn visie weg. En als het geloof er niet meer is, houdt het op.”
Op 13 maart gaat de site op zwart. “Ook wij maken kosten. Als we nu stoppen komen we er zonder al te veel kleerscheuren vanaf. De content wordt van de site gehaald, anders zouden we daar nog duizenden euro’s aan kwijt zijn voor Buma/Stemra.” Kniest zegt het einde van Fabchannel te betreuren. “We zijn muziekliefhebbers die alles in ons vak hebben gestopt. Het is zuur om te zien dat een nieuw model als dit de oude nog niet overleeft.”
Bron: http://3voor12.vpro.nl/artikelen/artikel/41603630
Meer heb ik er eigenlijk niet aan toe te voegen. Het staaft mijn hele ideeën over de muziekwereld en het feit dat ze bezig zijn hun eigen graf te graven. Gelukkig maak ik mijzelf niet zo'n zorgen dat ik nooit meer interessante muzieken kan beluisteren. Tenslotte is de muziek die ik graag beluister totaal niet onderhevig aan teloorgang en verkopen deze producten nog wonderwel best aardig ook. Maar dat heeft alles te maken met het veel oudere publiek dat naar deze muziek luistert, zij kopen gewoon eerder een ceedee dan luisteren naar inferieure MP3's. Al kan dit ook weer een mening zijn die ik mijzelf toebedacht heb.... Tenslotte hebben we het hier wel over de muziekwereld en daar vallen standaardmodellen totaal niet op toe te passen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten