30 mei 2009

Londen, Throbbing Gristle en Tate

Sommige mensen zeggen dat toeval niet bestaat. Er zijn ook mensen die zeggen dat het enige toeval dat bestaat de toevallen van je oma's hond zijn, maar dat geld alleen als je oma een hond heeft. Mijn oma leeft niet meer en daarbij heeft ze altijd katten gehad. Toevallen hadden zij niet echt en daarbij wil ik best geloven dat toeval bestaat. Ik maak het namelijk regelmatig mee, maar dan noem ik het gewoon geen toeval. Alleen een gelukkige samenloop van omstandigheden.

Zo heb ik al een flink aantal jaren de band Throbbing Gristle op mijn lijstje van bands die ik ooit live zou willen zien staan. Vandaar dat ik ook zo blij als een kind was toen ik in 2000 hoorde dat ze weer bij elkaar gekomen waren en met nieuw materiaal op de proppen kwamen. Dat ze daarbij ook nog eens gingen optreden was helemaal zalf voor de oren, alleen moesten ze nog ergens in de buurt gaan optreden maar dat wil maar niet gaan lukken. Op de een of andere manier is het nog nooit iemand gelukt om Throbbing Gristle naar Nederland te halen. Ik denk ook niet dat het iemand gaat lukken of dat iemand er zelfs maar toe bereid is. In ieder geval zag ik ze al tot in de eeuwigheid blijven staan op het lijst van bands die ik live zou willen zien. Net als Pink Floyd in de originele bezetting (dat is in mijn ogen mét Syd Barrett), maar aangezien er inmiddels twee zijn overleden zal dat nooit meer gebeuren. En eerlijk gezegd zag ik TG hetzelfde lot beschoren zijn.

Maar het lot weet anders te beslissen. Volgende maand gaan we een weekendje naar Londen. Fantastische stad met gratis musea en veel gelegenheid om te winkelen. Genoeg leuke dingen te doen in Londen en de twee dagen dat we zouden gaan hadden we al volgepland. Tot ik vorige week gebeld werd op mijn werk. Mijn lieve vriendin had even het nachtelijke leven van Londen geprobeerd uit te zoeken in de hoop dat er ook nog wat leuks zou gebeuren. Ik denk dat je wel kan raden wat haar woorden waren, dus hoef ik ze hier niet te herhalen. Maar het komt er nu op neer dat de twee dagen verlengt is met een dag extra om een optreden van Throbbing Gristle mee te maken. Ze staan gewoon in Heaven op te treden. Toepasselijke naam ook nog een keer.

Toch houdt het hier niet mee op. Het toeval wilde dat er nog veel meer interessants te doen is in het weekend dat wij in Londen zijn. Uiteraard kan een weekendje Londen niet compleet zijn met een extended bezoek aan het Tate Modern. Dit stond al ver van te voren ingepland. Een beetje broodnodige berg kunst inademen is altijd verfrissend en aangezien ze in Engeland van mening zijn dat kunst voor iedereen toegankelijk moet zijn hoef je ook niet krom te liggen. Het is gewoon gratis, zoals het hoort. Alleen de tentoonstellingen en aanverwante dingen zijn gratis. Nu zijn de tentoonstellingen van het Tate op zich wel interessant, maar niet iets waar ik heel warm voor wil lopen. Tot ik las welke tentoonstelling ze net geopend hebben wanneer wij in Londen zijn. Een van de grootste overzichtstentoonstellingen van de Futuristen staat gepland bij het Tate Modern. Precies als wij daar zijn is de tentoonstelling net een goede week bezig. Je begrijpt dat ik dat niet onbedoeld en koud voorbij kan laten gaan.

Opeens wordt het weekendje weg, gewoon even gezellig er een paar dagen tussenuit met mijn lieve vriendin, tot een weekend van gedenkwaardige gebeurtenissen. Ik heb er nu al zin in en dat ik het mee mag maken met mijn geliefde is alleen maar een extra kers op de feestvreugde. Nog een maand te gaan en we tellen rustig af.

Geen opmerkingen: