2010: Het jaar van mogelijkheden

Eigenlijk naar aanleiding van deze foto (klikkerdeklik erop) kwam ik weer terug bij een conclusie die ik lang geleden al getrokken had, maar inmiddels weer in mijn achterhoofd verdwenen was. Vooral de vraag die erboven staat deed mij terugdenken aan de eerste keer dat ik zoiets durfde te denken...

Om allereerst de vraag bij de foto te beantwoorden: Ja, ik denk het wel. Al is bij later onderzoek door de fotograaf gebleken dat het niet zo mocht zijn blijf ik bij mijn eerdere gedachte. Het zou best kunnen en dat wil ik ook gerust uitleggen. Tenslotte is het begin van een nieuw jaar ook te gebruiken om vooruit te kijken en plannen te maken, want dat heb je wel nodig.

Kortgezegd is de enige beperking die een mens kan hebben de beperking die wij onszelf opleggen. Het hebben van een handicap, zowel lichamelijk als geestelijk, hoeft helemaal geen beperking te zijn om geslaagd door het leven te gaan. Als je maar echt iets wil kan je alles, zelfs met een zogenaamde beperking. Er is ook helemaal geen enkele reden om bij de pakken neer te gaan zitten omdat je "iets niet meer zou kunnen" of "er niet toe in staat kan zijn door wat-den-ook" De enige beperking die wij hebben is de beperking die wij onszelf opleggen. Dus stop gewoon met zeuren en ga je leven leven zoals JIJ dat wil doen!

Het is het begin van een nieuw jaar. Een mooi moment om plannen te gaan maken, eens gaan zien wat je met het leven wil gaan doen en waar je aan het einde wil zijn. Wat wil jij bereikt hebben aan het einde van dit jaar, waar wil je staan en laat je niet beperken door jezelf. Dat is namelijk het enige wat je nu aan het doen ben door te zeggen dat het niet voor jou weggelegd is vanwege .... (vul zelf maar in) Neem eens een voorbeeld aan Stephen Hawking die ondanks een slopende neurologische aandoening volledig verlamd is, maar wel één van de grootste wetenschappers van deze eeuw is geworden. Of aan Stephen Fry welke door zijn zware manische depressiviteit een leuke Brit geworden is.

Om die reden ga ik ook stoppen met mijzelf te beperken en eindelijk mijn leven leiden. Iets wat ik al veel eerder had moeten doen, maar gedane zaken nemen geen keer. In ieder geval ga ik dit jaar mijzelf richten op het uitgeven van een heus boek met mijn schrijfselen. Ik ga niet eens nadenken of het wel gaat lukken, of iemand wel zit te wachten op een boek van mijn hand en of ik dat überhaupt wel zou kunnen. Ik ga het gewoon doen, met al mijn beperkingen (want ja, die heb ik ook al praat ik er verder niet over) Dit wordt het jaar van de mogelijkheden, niet de beperkingen!