Op de muur vond ik een bevroren moment in tijd. Een kleine gebeurtenis, onbetekenend voor vele mensen maar in zijn volledigheid een belangrijke herinnering. Alleen gelaten op de muur om een gebeurtenis het herdenken die voorbij gegaan was.
Ik keek er naar zonder het moment verder te verstoren. De lijnen die het moment volgde, de spontaniteit van het geheel. Alles nam ik in mij op om het te herinneren voor later. Het was een moment waar ik niet bij was.
Het is een herinnering aan hoe het zou zijn als ik er niet meer ben. Verstild in tijd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten