3 januari 2010

Een nieuw jaar, een nieuwe dag

Absoluut niet voor het eerst in mijn leven breek ik met de gangbare tradities door er totaal niet aan mee te doen. Ik ga je hier dan ook geen gelukkig nieuwjaar wensen, noch de beste wensen geven en hopen dat je deze komende driehonderdenvijfenzestig dagen alleen maar geluk, liefde en meer van dat soort dingen gaat ervaren. Niet dat ik het je niet zou gunnen, in tegendeel juist. Ik gun je alle liefde, vriendschap, geluk en nog meer toe die iedereen maar zou kunnen missen maar dat doe ik morgen ook nog. Overmorgen ook en over drie maanden zal ik het je nog steeds gunnen.

Nieuwjaar is maar een verzonnen datum. Iemand heeft ooit in een ver verleden gezegd dat op die dag het tellen van de driehonderdenvijfenzestig dagen die de aarde erover doet om rond de zon te cirkelen begon. Dat is toen in stand gebleven hier in de westerse wereld. Andere mensen vieren een heel ander nieuwjaar, want ook dat zijn niets meer dan verzonnen data. Gewoon een moment in tijd waarop een persoon belangrijker dan zichzelf een beslissing heeft genomen voor de toekomst. Ergens een goede zaak, maar ik vind niet dat je gelijk als kippen zonder kop achter de tradities die erbij hangen moet gaan aanrennen. Al is er ook weer niets mis mee om het wel te doen. Tenslotte vier ik wel Oud & Nieuw en ben ik blij met de vele (nog steeds te weinig) vrije dagen die de feestdagen oproepen.

Toch ga ik je geen gelukkig nieuwjaar of de beste wensen geven. Gewoon omdat ik wil breken met deze traditie. Ik heb er gewoon helemaal geen zin in en geen sjoege aan. Zoals half Nederland tijdens de carnaval roept: "Voor mij geen polonaise!"

De afgelopen driehonderdenvijfenzestig dagen aflopen kan ik nog wel even doen. Ze gingen met één dag per keer voorbij. Ik maakte dingen mee. Soms op mijn werk, soms geheel ergens anders. Hier en daar heb ik bandjes zien optreden waarbij de een veen beter was dan de ander, maar echte verrassingen heb ik dit jaar niet gezien. Al is dat niet helemaal waar, er was wel één optreden dat ik hoog in het vaandel wil dragen en ik ben blij dat ik niet de enige ben geweest die het gezien heb. Anderen mogen het bevestigen. En verder.. ja, wat nog verder. Het was het jaar waarop ik een nieuwe carrière aanging en halverwege erachter kwam dat ik over zou gaan naar een nieuwe werkgever. Aanstaande maandag ik de eerste officiële dag en ik hoop dat ik dan eindelijk die vervloekte laptop-tas in handen geduwd krijg. Ook heb ik vorige maand eindelijk mijn eerste publicatie in een boek gehad. Niet met tekeningen van mijn hand of schrijfselen zoals ik eigenlijk altijd gedacht had, maar met foto's die ik gemaakt heb. Foto's van een kunsttentoonstelling in Utrecht waar ik heen geweest ben zijn samen met foto's van andere mensen in een mooi boek terecht gekomen en nu sta ik daar in. Vreemd eigenlijk, maar het smaakt naar meer. Dus binnenkort maar een eigen boek op de wereld zetten.

En om verder positiever af te sluiten dan eigenlijk de bedoeling was is hier een korte film geschreven en geregisseerd door Neil Gaiman. Nu herhaal ik nog even de goede raad van meneer Gaiman om deze film zeer snel te gaan bekijken, want als de producenten erachter komen dat deze film op internetz staat zal het binnen geen tijd verdwenen zijn. Snel kijken dus! Ik zal ook verder geen woorden verspillen, hier is Neil Gaiman's Statuesque.

Geen opmerkingen: