17 november 2013

Waarom ze jagen..

Een foto van een vrouw die een leeuw doodgeschoten heeft schuift over mijn beeld. Enkele uren laten verschijnt precies dezelfde foto weer langs. Ze zit bovenop een grote leeuw, haar rechterhand diep in de mannelijke manen gestoken, in haar linkerhand een jachtgeweer. Trots kijkt ze in de camera, het onderschrift vermeld ook dat ze uitermate trots op haar "kill" is en dat het haar zoveelste leeuw is. Ze schaamt zich niet voor haar daden. Dat blijkt uit de foto en de verhalen die ze over het doden van dieren verspreidt.

De vrouw organiseert jachtpartijen voor rijke mensen in Zuid-Afrika. Voor veel geld kunnen ze weerloze leeuwen, olifanten, zebra's, gnoes en andere grote (gevaarlijke) dieren uit Afrika opjagen en doodschieten. Het is in Afrika een industrie die veel geld oplevert. Geld dat besteed wordt om de wildparken in stand te houden. Parken waar wilde Afrikaanse dieren in alle vrijheid en rust kunnen rondlopen. Hier hebben ze minder last van stropers die wilde dieren zien als wandelende geldzakken en ze net zo lang opjagen tot ze volledig uitgestorven zijn. De zwarte neushoorn is pasgeleden dit lot ondergaan. Helemaal uitgestorven in het wild, omdat er mensen waren die dachten dat de hoorn van deze beesten hen ongekende seksuele krachten zou geven. Een afrodisiacum op poten, stoken in een nogal gepantserde huid en genoeg kracht om bomen te vellen. De hoorn bracht zoveel geld op dat er mensen waren die ze liever dood zagen, dan ronddwalend tussen de wildernis en het gras onder z'n voeten. Wat dat betreft zijn mensen stompzinnige wezens en zullen ze dat altijd blijven. Mocht de mensheid ooit op dezelfde manier (of een andere) uitsterven zal geen diersoort er een traan om laten. Niet dat ze de intelligentie hebben om te beseffen dat er geen mensen meer zijn, maar het zal voor de gehele fauna op aarde een verademing zijn.

Terug naar de vrouw op de foto en de leeuw die ze doodschoot. Het jagen op deze dieren, het zogenaamde big-game-hunting brengt ook veel geld op. Heel veel geld, wat ook de reden is dat ze deze jachtpartijen organiseren. Enig verschil is dat ze juist niet willen dat de dieren waarop ze jagen uitsterven. Grote dieren die uitsterven zijn slecht voor de business, heel slecht zelfs. Een dier die er niet meer is kan je niet meer op jagen en waarop je niet kan jagen brengt geen geld in het laatje. Geen geld bekend niets mogelijkheden meer om de wildparken te onderhouden en nog veel meer dieren die zullen uitsterven, vanwege de stropers die vrij spel krijgen in de (beschermde) wildparken. Maar jagen mag niet. Jagen op dieren met grote geweren is zielig, want de dieren zijn weerloos tegen een kogel die met grote snelheid hun ingewanden doorboort. En dat is het ook. Het is ook uitermate zielig, onsportief en ronduit treurig dat mensen op wilde dieren jagen. Dat zal ik nooit ontkennen, alleen is het een noodzakelijk kwaad. Zonder deze jachtpartijen zouden we helemaal geen wildstand meer hebben. Dan kunnen we in Afrika nog alleen genieten van stokstaartjes die als een plaag over de savanne rennen of van gras dat zo hoog staat dat je de eenzame boom in de verte niet eens meer ziet. Ik ben tegen jagen op groot wild, maar probeer het wel in het grotere licht te zien. Liever dat één leeuw sterft, dan de hele leeuwenpopulatie verdwijnt onder de handen van stropers.

Wat dat betreft kunnen we het jagen ook naar de Nederlandse bodem trekken. Hier wordt ook op dieren gejaagd. Herten, vossen, konijnen, fazanten, allemaal dieren die weleens overhoop geschoten worden door de kogel van een jager. Ook hier kan je schande van spreken, want ook dit is zielig. Het is ook ronduit zielig om dieren dood te schieten, maar in de natuur van Nederland moeten we wel. Nederland heeft geen echte natuur, alles is gemaakt. Gefabriceerde natuur hebben we in Nederland en dat moet onderhouden worden. We kunnen herten, wilde zwijnen, konijnen en weet ik wat niet vrijelijk tussen de bomen laten lopen. Als de populaties ongemoeid worden gelaten groeien ze in korte tijd tot gigantische proporties, vreten ze alles kaal en uiteindelijk sterven ze van de honger. Iets wat ze een paar jaar geleden deden, als proef in de Biesbossen en iedereen op de achterste benen ging staan toen de eerste beelden van uitgemergelde en verhongerde herten de krant haalde. Je kan het namelijk nooit goed doen in gecreëerde natuur, ergens moet er gekozen worden voor een noodzakelijk kwaad.

Laten we nog even teruggaan naar de foto en de stroom van verontwaardiging die over de vrouw op de foto uitgestort wordt. Het is namelijk vrij gemakkelijk iemand te veroordelen die in een ver land met een groot geweer schiet op leeuwen, terwijl er enkele dorpen verder varkens, kippen en koeien in benauwde hokken opgekweekt worden voor het vlees. Daar hoor je niemand over, behalve enkele dierenactivisten die sinds Volkert van der G. helemaal gezien worden als staatsgevaarlijke idioten. We houden ons activisme liever ver verwijderd van ons bed en daarom veroordelen we een vrouw die gewoon nogal treurig is, maar wel een legitieme reden heeft om zo treurig te moeten zijn. Ik hoop nu alleen dat het stukje vlees dat vanavond op je bord komt te leggen net zoveel aandacht krijgt als er besteed wordt aan het veroordelen van big-game hunting. Het hersteld mijn vertrouwen in de mensheid niet, maar we stellen wel de prioriteiten een beetje bij. Dichtbij huis gebeuren namelijk veel ergere dingen met dieren en die hoeven niet onzichtbaar te blijven, omdat jullie ze niet willen zien.

Geen opmerkingen: