3 juli 2006

Het falen van de Politiek


Drie dagen geleden viel het Kabinet Balkenende II van haar voetstuk, eigenlijk kan ik wel zeggen dat het Kabinet Balkenende weer viel aangezien de eerste poging ook al faalde in de manmoedige poging het land te regeren. Waar het in eerste instantie vooral kwam door de incompetentie van de mensen achter Lijst Pim Fortuyn die met voorkeurstemmen van het Nederlandse Volk aan de macht kwamen, bleek deze val vooral te komen door de incompetentie van slechts één vrouw. Een vrouw die in haar poging het asielbeleid opgesteld onder Paars II in de praktijk te brengen gruwelijk doorschoot in deze poging en daarmee alle menselijkheid uit de regels en politiek haalde. Op zich niets mis mee, maar wanneer een bewindsman en/of -vrouw ter verantwoording wordt geroepen door zijn/haar collega's is het zaak deze verantwoordelijkheid ook te nemen. Helaas genoeg is dit iets wat deze dame vergat. Ze vertrouwde te veel op haar denkbeeldige onschendbaarheid waarmee ze het huidige kabinet bombadeerde tot vallen.

Nu bleef de eerdere val die het kabinet in de eerste poging van Balkenende toch de leukste. Nederland vond het nodig om massaal op een vermoordde maar vooral net benoemde politicus te stemmen en kreeg hiermee een partij in de regering die uitblonk in incompentie. Waarschijnlijk had deze partij ook uitgeblonken in incompetentie wanneer Pim Fortuyn niet vermoord was, geen van de mensen in de Lijst Pim Fortuyn zaten hadden enige mate ervaring in de politiek. Zo was Pim Fortuyn ook verschoten van enige visie in de politiek terwijl hij zichzelf wel wist te profileren als de "nieuwe president" van Nederland. Eigenlijk is het jammer dat hij vermoord werd door Volksheld Folkert van der G. Het was veel leuker geweest om Pim Fortuyn te zien falen in zijn dwaze poging Nederland naar zijn visie in te delen. Al was de incompetentie die de overgebleven leden van Lijst Pim Fortuyn lieten zien toen ze in de regering terecht kwamen ook amusant genoeg om te mogen meemaken. Het waren politieke tijden zoals Nederland in lange tijd niet meer gezien had. En toen viel Kabinet Balkenende I door Lijst Pim Fortuyn, nieuwe verkiezingen kwamen eraan en zij werden vergevaagd op ongekende manier. Dag Lijst Pim Fortuyn!

Nederland koos daarom maar masaal voor de VVD en CDA, maar nog meer op de PvdA. Eigenlijk kwam het erop neer dat alles weer terug bij het oude zou moeten komen, maar Balkenende wilde nog een keer regeren en kon ook nog een keer regeren. De tijden van humoristische politiek bleken helemaal nog niet ten einde te zijn. Nederland stond nog veel meer te wachten dan alleen maar geruzie in de tweede kamer. Er kwam een periode van veranderingen aan, het zorgstelsel moest eraan geloven, kraken moest er aan geloven en nog meer ontnoembare dingen konden de veranderingsdrift van Balkenende II niet weerstaan. Maar het meest noemenswaardige van Mevrouw Verdonk die het asielbeleid van Paars II ten uitvoer ging brengen, een strenger asielbeleid maar ook een rechtvaardiger asielbeleid. Enig probleem was dat streng en rechtvaardig niet bestaat wanneer het gaat om politiek en dat bewees Mevrouw Verdonk keer op keer weer. Ze liet zich adviseren door competente mensen, maar nam beslissingen die elke menselijk aspect benodigd in haar functie miste.

En toen maakte ze de fout om haar collega aan te pakken op een punt dat allang bekend was in de haar voorgaande regeringen. Maar ondanks dat het bekend was deed zij net alsof ze van niets wist, berichtgevingen moesten waarschijnlijk spaak gelopen zijn, haar beslissingen bleken van meer dan incompetentie te zijn. Het was net alsof Pim Fortuyn in de regering plaats had genomen en zijn zin wilde doordrijven. Het werd weer leuk in de politiek, maar politiek hoort niet leuk te zijn. Politiek hoor te regeren, beslissingen te nemen die wij, het volk, naar een betere wereld moeten leiden. Dat is wat wij, het volk, willen en dat is wat wij, het volk, zouden moeten krijgen.

Nu kunnen we wel de mensen achter het Kabinet Balkendende als de schuldige aanwijzen, maar eigenlijk zijn wij, het volk, degene die alle schuld dragen. De keuze voor deze mensen zijn allemaal gemaakt door het volk, zij besloten eerst om masaal te kiezen voor een lijk. Een lijk in de regering, iets waarmee Nederland tot de clown van Europa werd en toen het lijk begon te stinken koos het volk voor wederom onervaren mensen. De politiek is voor het volk tot een spel geworden, een manier om te zeggen dat ze eigenlijk niet weten wat ze willen dus kiezen ze op basis van opstandigheid. Kiezen om te zeggen dat ze het niet eens zijn met de huidige regering, zonder te kijken naar de competentie van de tegenpartij. Alsof ze het eigenlijk niet kunnen schelen wat de partijprogamma's willen zeggen, maar dat ze iemand kiezen op basis van zijn/haar uiterlijk. Politiek is een idols geworden, Nederland bewijst keer op keer dat ze niet mogen en vooral niet kunnen stemmen.

Ik roep hierbij dat Nederland een dictatuur moet gaan worden. Er moet een groep mensen aan de macht komen die wij, het volk, niet kunnen kiezen, niet kunnen herkiezen en gewoon blijven zitten waar ze zitten. Een groep mensen die hun compententie over het verloop van jaren moet gaan opdoen want in vier jaar kan je geen enige mate van politieke ervaring opdoen die benodigd is voor het leiden van een land. Nederland tot dictatuur, dat is de enige manier waarop we de politiek krijgen die wij, het volk, verdienen.

Geen opmerkingen: