Vandaag heb ik mijzelf in mijn woning opgesloten. Het was ook eens nodig, eigenlijk heb ik al een week of wat totaal geen behoefte aan contact met mensen. Helaas genoeg is dit geheel onmogelijk, maar na een compleet verstoorde nachtrust van kleine brokjes slaap afgewisseld met constant wakker worden trok ik wat stoute schoenen aan. Eigenlijk was ik het totaal niet van plan, maar vanochtend wist ik mijzelf ook nog een keer te verslapen. En wakker worden op een moment dat je eigenlijk in de trein naar het werk moet zitten is nogal een schok. Dat daarbij mijn totale gebrek aan een goed humeur mijn werkdag ook niet ten goede zou komen trok ik de stoute schoenen aan en belde mijn werk om een snipperdag op te nemen. Ik had geluk, het paste in de planning dat ik de gehele dag thuis zou blijven en ik liet mij weer wegzinken in een diepe, maar veel te korte slaap. Niet dat ik daar veel mee opschoot, alleen werd ik iets uitgeruster wakker dan de laatste keer wakker raken.
Tot nog toe heb ik nog geen actie ondernomen om daadwerkelijk iets te gaan doen met mijn vrije dag. Alleen het keihard draaien van Vulcano the Bear kan ik op mijn conto schrijven. Het liefst zou ik de hele dag de muziek van Vulcano the Bear draaien, maar helaas genoeg zal dat in mijn geval niet gaan. Daarvoor heb ik veel te weinig albums van ze. Slechts twee ceedees en een paar albums die ik neergeladen heb, maar dat belette mij niet om ze allemaal de revue te laten passeren. Eigenlijk is het gek, ik ken deze band al jaren. Maar dan ook werkelijk jaren en toch heb ik nooit iets van ze gekocht. Enkele nummers op verzamelelpees was alles wat ik van Vulcano the Bear bezat. Op de een of andere manier kon ik gewoon niet wennen aan de volledig dissonante en krankzinnige muziek van de heren. Je kan ze ook niet betichten van het maken van toegankelijke en lekker in het gehoor liggende muziek. In tegendeel juist. Ook kan ik het niet beschrijven als de veelal geïmproviseerde en onder invloed van geestverruimende drugs opgenomen psychedelische muziek die ik graag mag luisteren. De muziek van Vulcano the Bear heeft meer weg van een bezoek aan de creatieve therapie van een psychiatrisch ziekenhuis, alleen zonder dat we er daadwerkelijk bij zijn.
Het is ook de eerste band waarbij mijn oudste telg vroeg of ik het wilde uitzetten. Hij vond het zo raar dat hij er niet zo goed raad mee wist. Ergens vond hij het wel lijken op muziek, maar verder kon hij zijn vingers erop leggen. Liever hoorde hij het niet meer. Ik heb het maar uitgezet, want iets anders opzetten vond ik op dat moment niet nodig. Ik wil gewoon niets anders meer horen dan Vulcano the Bear en dat duurt nu al dagen. Toch moest ik lachen toen mijn telg vroeg of de muziek uitgezet kon worden. Normaal gesproken vraag je als ouder-zijnde aan je kinderen of hun muziek uit, dan wel zachter gezet mag worden maar ik weet het precies andersom te presteren. Dat belooft nog wat voor de toekomst, ik denk namelijk niet dat mijn kinderen mijn muzieksmaak kunnen overtreffen qua vreemdheid. En dat is ook een goede zaak.
Maar terug naar vandaag. Inmiddels heb ik alles wat ik van Vulcano the Bear afgespeeld, beluistert en in mijn hoofd geregistreerd. Waarom ik het nu zó geweldig vind terwijl ik er vroeger bijna niet aan kon wennen, laat staan luisteren weet ik ook niet. Dat vind ik ook niet belangrijk. Het heeft in ieder geval mijn humeur aardig opgevijzeld, al wil ik nog steeds geen contact met mensen. Ik ben ook heel blij dat ik mijzelf heerlijk kan opsluiten in mijn eigen huis. Niemand om verantwoording aan af te leggen en als ik geen zin heb om iets te doen zal ik het ook gewoon nalaten. Vandaar dat ik mij waarschijnlijk nog steeds niet aangekleed heb, maar ik ben ook niet degene die er vandaag op let. Al zal ik het toch maar gaan doen aangezien ik nog boodschappen zou gaan doen en het schijnt niet op prijs gesteld te worden als je dit in een weinig verhullend niets doet. Ik stel het nog even een half uurtje uit en dan ga ik toch de buitenwereld in. Al heb ik geen zin in menselijk contact, ik zal toch iets moeten gaan eten vanavond. Daar gaan we dan, de buitenwereld weer in!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten