Bij mensen is het eigenlijk niet veel anders. Alleen hebben wij de intelligentie meegekregen die ons laat hechten aan de omgeving waar we opgegroeid zijn. Al is dat een beetje kort door de bocht, maar voor het gemak nemen we dit als uitgangspunt en laten we het hele idee van biologie varen. Soms is het nodig om een punt te maken en een punt gaan we natuurlijk wel even maken. In ieder geval kan je best zeggen dat mensen gehecht zijn aan de grond waar ze geboren zijn en opgroeien. Dat is een gegeven waar niemand omheen kan, zelfs de uitzonderingen die deze regel bevestigen zullen het hiermee eens zijn. Mensen doen dat gewoon, jij en ik ook. En om die reden is het al zaak om het asielbeleid vanuit het oogpunt van de asielzoeker te gaan bekijken.
Iemand die zijn/haar eigen land ontvlucht doet dat om een reden. Gebrek aan voedsel is een goede reden. Als je jezelf niet kan voeden met wat er in je omgeving voorhanden is, dan ga je naar een plaats waar overvloeden zijn. Dat doet elke diersoort op aarde en waarom zouden mensen het dan niet mogen doen? Natuurlijk komen hierbij de geografische, economische en nationalistische standpunten om de hoek kijken. Allemaal legitieme redenen om de verplaatsing van mensen zoveel mogelijk aan banden te leggen en wat het hele vraagstuk gruwelijke haken en ogen geeft. Maar laten we de situatie eens vanuit een simplistische visie bekijken. Er is een goede reden waarom mensen huis, haard en de grond waarop ze geboren zijn verlaten. Zelfs hun cultuur, familie en vrienden laten ze achter om honderden kilometers verderop neer te strijken in de hoop dat ze daar het geluk vinden. Je zou kunnen zeggen dat ze gebruik maken van "het gras is altijd groener bij de buren" principe en bij de buren op het gras zijn gaan zitten, maar dat is té simplistisch.
Het gras bij de buren is natuurlijk altijd groener, dat zit bij de mens ingebakken. Bijna iedereen wil hebben wat de ander heeft en dan het liefst ook, want iets echt misgunnen doen we niemand wat wanneer we het zelf ook hebben. Maar dat staat los van het verlaten van huis en haard, daar zijn andere factoren gaan spelen. Natuurlijk wil iedereen leven in zoveel mogelijk geluk en momenten van overvloed. Niemand wil honger hebben en nog minder mensen willen leven in volstrekte armoede. Wanneer wij geconfronteerd worden met hongersnood en omstandigheden waaronder we niet kunnen leven gaan we ook op zoek naar betere oorden. Dan pakken we onze spullen in en trekken weg, weg naar een plaats waar we denken dat er overvloed is. De geschiedenis van de mens is gebaseerd op dit hele principe en pas de laatste tijd, sinds de exponentiële groei van de mensheid wordt het een halt toe geroepen. Opeens is alles wat van ons is ook van ons en mogen anderen er niet in meedelen. We willen niet alleen het groene gras van de buren hebben, dat gras bij de buren moet hier liggen. We willen dat gras zijn en de buren kunnen doodvallen. Simpel gezegd.
Toch is het wel zoals het er uitziet. Mensen ontvluchten huis en haard vanwege economische omstandigheden, uit gebrek aan voedsel of in de meeste gevallen omdat het veel te gevaarlijk is om te blijven wonen waar ze wonen door oorlogen en gewapende strijd. De grond waarop ze geboren zijn is niet veilig meer. Het leven in sommige landen is net Russische roulette geworden, waarbij je het wapen alleen niet mag vasthouden. Dan wil je daar wel weg, hoe graag je ook in je eigen omgeving en cultuur wil blijven wonen, je kan simpelweg niet. Onze overlevingsdrang gaat boven de noodzaak te blijven waar we onszelf prettig voelen, dus gaan mensen op zoek naar een plaats waar ze wel gelukkig kunnen zijn. Waar vrede heerst en ze zichzelf mogen zijn. Mensen worden asielzoeker en komen (onder andere) hier in onze omgeving terecht. Waar wij ze niet welkom heten en liever zien dat ze onmiddellijk weer vertrekken. Iets wat ik niet kan begrijpen. Wat is de reden dat iemand, op zoek naar een plek om gelukkig te worden en te leven naar normaal menselijk maatstaven, niet welkom zou zijn in de overvloed die wij hebben?
Je hoort mensen wel eens zeggen dat asielzoekers geld kosten. Dat ze leven van onze belastingcenten en misschien is dat ook zo. Het misschien kan ik best weglaten, want asielzoekers hebben ook recht van leven en inkomen. Natuurlijk betalen we dat met ons belastinggeld, maar wordt iemand in Nederland er slechter van? Komen ze het geld rechtstreeks bij je halen als je salaris net gestort is? Staat er op elke hoek van de straat een collecteur die je dwingt een gedeelte van je geld aan de asielzoekende mens te geven? Ik heb ze nog nooit gezien en welk deel van het belastinggeld dat ik betaal naar asielzoekers gaat.. Ik heb geen idee en eigenlijk kan het mij ook niet zoveel schelen. Aan de andere kant is het belastinggeld dat naar asielzoekers gaan niet meer te gebruiken voor andere zaken. Het kan niet meer naar onderwijs gaan. Of naar de oudedagsvoorziening, wegenbouw, grondwatervoorzieningen, noem maar op. Geld kan je maar één keer uitgeven. En daar ben ik het helemaal mee eens. Elke euro vanuit de belasting die naar asielzoekers gaat is daaraan uitgegeven en dus weg. En ik zeg: dus?
Niemand verbaasd zich over de miljarden winst die een zorgverzekeraar maakt door de zogenaamde marktwerking in de verzorgingsmaatschappij. Verzorgingshuizen verdwijnen, ziekenhuizen gaan failliet, hulpbehoevenden komen in de kou te staan en degene die de schuld krijgen zijn mensen die huis en haard ontvlucht zijn vanwege de gruwelijk slechte omstandigheden in eigen land. In plaats van de grote zorgverzekeraars aan te pakken, zorgen dat ze over iets vanzelfsprekend en ontzettend noodzakelijks als de zorg geen winst kunnen maken gaan we wijzen naar mensen die er niets aan kunnen doen. De miljarden winst die zorgverzekeraars maken kan de verzorgingsmaatschappij makkelijk redden, alleen willen ze dat niet. Zij zien het maken van winst als het hoogst haalbare en gaan daarbij over lijken. Niet alleen over de lijken van asielzoekers, maar vooral over de lijken die wij vormen nadat ze de hele medische wereld uitgekleed hebben. Winst is belangrijker dan een mensenleven en de verzekeringsmaatschappijen zijn slechts een voorbeeld. Elke multinational die winst maakt doet dit over de ruggen van mensen, vele mensen. Ze hebben letterlijk schijt aan mensen, we zijn voor hen consumenten. Nummers, een stuk vlees dat zelf naar de slachtbank kan lopen. Zolang er winst gemaakt kan worden is het goed.
Winst die ook gemaakt wordt over de ruggen van mensen die in landen wonen waar overvloed niet vanzelf sprekend is.. En het ergste is nog dat de overvloed die zij wel hebben (sommige landen in Afrika zijn extreem rijk aan grondstoffen die wij hier weer hard nodig hebben) door de westerse wereld weggekaapt worden en in het land zelf totaal geen voordeel aan hebben. Hele markten, op nationaal niveau, worden afgeschermd om maar te zorgen dat de eigen producten verkocht blijven worden... uiteraard ten kostte van markten in gebieden die het slechter getroffen hebben met de voorzieningen. Alles draait om het maken van zoveel mogelijk winst en slechts een handjevol profiteert ervan. Niet dat wij, gewone mensen in een land waar overvloed normaal is, dat willen zien. Wij dromen juist van die gigantische winsten. Dat groene gras dat de mensen die aan de top van multinationals hebben lijken te hebben. Wij willen dat ook! Terwijl de mensen die hierheen komen om een veiligere omgeving te hebben of het gewoon simpelweg beter willen hebben dan de armoede waaruit ze komen, niet eens kijken naar dat gras. Ze zien ons gras, onze groene tuintjes en hopen dat we willen delen. Dat de overvloed die wij hebben eerlijk verdeeld wordt over de mensen en geef ze eens ongelijk? Niet dat ik ze een oplossing kan bieden, maar ik ga ze geen ongelijk geven.
Het wordt eens tijd dat we de werkelijke oorzaak van migraties, volksverhuizingen en het zoeken van asiel onder de loep gaan nemen. Dat het protectionisme dat nationale entiteiten (landen, als je dat liever leest) op het gebied van hun markten opgeheven wordt en de vrije markteconomie echt van de grond kan komen. Wat mij betreft wordt het maken van gigantische winsten, graaien in het algemeen, een vies iets. Niet dat we het gaan verbieden, maar er moet een omslag in de maatschappij komen die vind dat extreme rijkdom iets vreselijk is. Dit soort rijkdom vergaar je niet met hard werken en goede dingen doen voor de wereld. Extreem rijk wordt je door mensen uit te knijpen, over lijken te gaan en te zorgen dat het gebied waar je grondstoffen vandaan haalt er voor geen meter aan profiteert. De rijkdom, de overvloed in de wereld is groot genoeg om iedereen te kunnen voeden. Daar hoeft niemand aan te twijfelen en toch vallen we degene aan die niets anders wil dan een beetje meeprofiteren van wat wij hebben. Laten we daarmee stoppen en degene die alles hebben aanpakken. Zij maken de wereld scheef, zij zorgen dat er mensen zijn die honger hebben. Zij zorgen voor armoede en slechte leefomstandigheden. De scheefgroei van rijkdom is de werkelijke reden dat asielzoekers hierheen komen, want zeg nou zelf.. Welke idioot wil vanuit een geweldig zonnig klimaat naar dit koude stuk grond, waar de regen rijkelijker vloeit dan het bier dat we drinken?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten