20 juli 2008

Kijken naar werk

Het is weer een goede dag, als we het niet erg vinden om enkele dagen terug in de tijd te gaan en die dag als goed te bestempelen. Ik kan ook zeggen; het was weer een goede dag en het nog menen ook. Het was een waarheid. Verderop op een andere flat was de gehele galerij afgesloten met een flinke steiger. Felgekleurd oranje plastic stroken waarschuwde iedereen om weg te blijven. Ik kon niet lezen wat er op de plastic stroken geschreven stond, maar waarschuwende teksten zullen het geweest zijn. Bovenop de steiger staan twee mannen in volledig omhullende overals grote platen afdekmateriaal van de flat te trekken. Deze platen verdwijnen vervolgens in zware plastic zakken met nog veel meer waarschuwende teksten erop gedrukt. Het is net alsof er astronauten neergedaald zijn met een in oranje platisc verpakte steiger om een huis te slopen. Hoe je het ook went of keert, het ziet er heel grappig uit. Vooral omdat ik uitstekend zicht heb om het geheel.

De platen materiaal verdwijnen vrij snel van de woning. De bakstenen eronder komen meer en meer vrij te liggen, maar het ziet eruit als een vleeswond. Alsof de bovenkant van de huid eraf geschraapt is en een rauwe rode massa eronder onthult dient te worden. Houten latjes vormen een rudimentair skelet dat alles bij elkaar moet houden. De slooppartij duurt niet lang, voordat de middag goed en wel voorbij is zijn de als astronaut verkleedde mannen verdwenen. De met platen gevulde plastic zakken hebben ze ook meegenomen. Nu heb ik al enkele dagen uitzicht om de onderliggende structuur van de woningen. Mijn woning zal er waarschijnlijk ook zo uitzien als iemand de platen eraf komt slopen, al zou ik het met hand en tand gaan tegenhouden aangezien ik weinig zin heb om een hele dag elders te moeten doorbrengen.

Geen opmerkingen: