Dromen van regen

Het regent nog steeds. Al weet ik niet zeker of het vanaf het moment dat ik gisterenavond mijn ogen sloot tot het moment dat ik ze weer open deed constant geregend heeft, maar aangezien ik enkele uren in coma gelegen heb lijkt het wel zo. Constante regen die de wereld compleet bevochtigd tot er grote plassen en natte mensen ontstaan. Ik ben er niet echt een voorstander van. Regen mag best vallen, maar alleen wanneer ik mijn ogen sluit om weg te zinken in een welverdiende slaap. In mijn dromen wil ik best natregenen, want als ik dan weer wakker word heb ik tenminste de wetenschap dat het allemaal in mijn hoofd gebeurt is. Ach ja... dromen over dromen, dat is een goede eigenschap.

Het is net als mijn eigenste wereld. Ik droom van regen terwijl er ook daadwerkelijk regen aan het vallen is. Aan de ene kant gaat het allemaal op rolletjes, zo begint Schaapswrak al een beetje te lopen. Pasgeleden heb ik het bestaan een beetje rondgespamd en uiteraard komt daar dan weer reactie op. Leuke reacties, reacties waar ik heel erg om moet lachen en het gebruikelijk gezever. Niet dat het mij wat uitmaakt, zolang mensen over je praten is het goed want op dit moment is naamsbekendheid creëren toch wat we moeten krijgen. Daarom gaan we binnenkort maar eens om een tafel zitten om nieuwe mogelijkheden voor Schaapswrak te bespreken, bijvoorbeeld een gedeelte voor live-recensies dat ik wil gaan maken. Er zijn nog wel andere ideeën, hele goede ideeën maar dat kan ook niet anders als je een groep geniale denkers om je heen verzameld. Maar goed, we zijn net begonnen en daarmee is alles wel gezegd. Laten we volgend jaar maar even de balans opmaken, want dan heb ik echt recht van spreken.

Om over werk door te gaan is het bij mijn gewone baan totaal niet naar wens aan het gaan. Inmiddels ben ik in conflict met mijn teamleider gekomen doordat hij iets van mij wil wat ik in mijn ogen allang doe. Daarbij heeft hij anderhalve week geleden geroepen dat indien ik niet ga "groeien" in mijn werk ik er niet hoef te rekenen daar volgend jaar nog te werken. Een nogal boute uitspraak die mijn leidinggevende daar gedaan heeft vooral gezien het feit dat zijn idee van "groeien" nergens op gebaseerd is (uiteraard in mijn ogen). Hoe kan je nu groeien in je werk als de doorgroeimogelijkheden of de mogelijkheden om carrière te maken binnen het bedrijf constant afgewezen werden. Ik heb mijzelf gek gesolliciteerd wanneer er een functie hogerop vrijkwam, maar ze vonden mij nooit geschikt of andere mensen meer geschikt dan mij. Binnen mijn huidige functie zit ik ook wel aan de top van mijn mogelijkheden. Nu kan ik natuurlijk nog wel meer taken op mijn schouders laden, maar dan zijn ze bijna verplicht mijn functie te herschrijven omdat ik dan op het pad van senior-medewerker kom. Allemaal zaken die ik mijn teamleider voor de voeten gelegd heb en toch blijft hij bij zijn standpunt. Nu roept hij ook dat zijn uitspraak dat ik binnen een jaar niet meer bij mijn werkgever werk alleen maar gezien moet worden als een manier om mij te motiveren, al meent hij het wel serieus. Ik vind het geen manier van motiveren en aangezien hij dat wel vind op een manier dat hij geen krimp wenst te geven hebben hij en ik een conflict. Volgende week gaan we voor de derde keer om de tafel zitten, nu met onze medewerker van Human Resources erbij. Om het boeltje een beetje in goede banen te leiden of zoals mijn teamleider mij meldde: "Dan kan ze eens zien wat er precies gebeurt!" We zullen zien, ik ga in ieder geval met goede moed het gesprek in.

Uiteraard is het voor mij een duidelijk teken dat ik een andere baan moet gaan zoeken. Niet alleen roepen dat ik een andere baan wil, maar ook daadwerkelijk hard op zoek gaan naar een andere baan. Al enkele weken geleden heb ik mijn CV op de verschillende vacature-sites achtergelaten en krijg ik wel meels met interessante banen, maar echt heel actief solliciteer ik nog niet. Zo af en toe een brief zenden schiet natuurlijk niet op. Daarom ga ik, hoezeer ik er ook op tegen ben, mijzelf inschrijven bij verschillende uitzendbureau's. Ik heb namelijk een gruwelijke hekel aan het schrijven van sollicitatiebrieven en zo'n uitzendbureau kan dat hele gelazer daarmee oplossen. Zij zijn dan mijn sollicitatiebrief, maar toch blijf ik het hele werken via een uitzendbureau vreselijk vinden maar nood breekt wet. En dit is een duidelijk geval van nood, ik wil nu heel graag een andere baan. Het conflict dat ik nu op mijn werk heb mag dan werkelijk nergens op slaan, het begint mij wel aardig op te breken. Al heb ik nog geen slapeloze nachten kan ik wel melden dat het aardig wat stress met zich meebrengt. Stress die zich op irritante manieren uit.

Het is daarom maar goed dat de rest van mijn leven werkelijk op rolletjes loopt. Ik heb een hele lieve vriendin van wie ik heel veel hou, mijn kleine telgen zijn gelukkig, blij en doen het goed op school en mijn webstek heeft een hele goede start gemaakt. Mijn werk mag dan een belangrijk onderdeel van mijn leven vormen, het is nog steeds niets meer dan een manier om mij van levensonderhoud te voorzien. Misschien is dat wel het hele probleem, ik heb duidelijke externe carrièrewensen waarmee mijn teamleider helemaal niets kan. Volgens mij begrijpt hij gewoon niet hoe mijn wereld in elkaar zit en probeert hij daar grip op te krijgen. Ik weet het niet, voor mij is het ook allemaal gissen.