Blijkbaar doe ik iets toch goed. Op het gebied van recenseren en schrijven bedoel ik dan. Op andere vlakken zal ik het ook wel goed doen, maar daar krijg ik niet af en toe een bevestiging van. Tenminste niet zo'n duidelijk bevestiging als ik krijg op het gebied van schrijven en daarmee het recenseren.
Vandaag kom ik thuis en terwijl ik de deur openduw tref ik een bruine, beetje dikkige enveloppe aan op mijn deurmat. Echt zo'n enveloppe waar een ceedee in gestopt kan worden met de bedoeling deze over de post naar iemand te sturen. Alleen had ik absoluut niets besteld, noch ergens een bericht achtergelaten dat ik wel interesse had in de muziek die ze maken. Ik vroeg mij onmiddellijk af wie mij een ceedee wenste te sturen. Nu was die vraag makkelijk te beantwoorden, het adres van de afzender stond gewoon op de enveloppe geschreven. Alleen was het een adres van iemand uit de Verenigde Staten en laat ik daar nu niet heel erg veel mensen kennen. Zeg maar gerust dat ik helemaal niemand in Amerika ken en toch krijg ik post van iemand uit dat land. Een ceedee nog wel.
Het verhoogde mijn nieuwsgierigheid nog meer en binnen geen tijd had ik de enveloppe voorzichtig opengetrokken en de inhoud op mijn tafel uitgespreid. Zoals ik al dacht zat er een ceedee in en bijgevoegd zat een net briefje van de zender. Hij blijkt één van de leden van het bandje Origami Genitalia te zijn en zoals hij schrijft zou hij het zeer op prijs stellen als ik een paar woorden vuil maak aan hun nieuwste creatie. Overigens vermeld hij er wel bij dat de ceedee nog niet uit is en dat ik één van de weinige ben die de klanken te horen krijg. Dat het verrassend goede klanken zijn hoef ik niet te vertellen, want het zijn echt verrassend goede klanken. Hele mooie, maar zeer psychedelische noise. Precies zoals ik het graag mag horen! Ze krijgen van mij een heel mooi lovend verhaal waar elk woord van gemeend gaat zijn en omdat ze uit Amerika komen zal ik het ook nog even vertalen in het engels. Maar hoe ze aan mijn naam en adres gekomen zijn.....? Of überhaupt bij mij...? Blijkbaar doe ik iets goed, schrijfwijze gezien.
Nu had ik alweer een ceedee op stapel liggen om een mooi stuk over te schrijven, namelijk de elfde ceedee van Baglady. Ook een zeer amusant bandje waarvoor ik ooit al eens een ceedee van gerecenseerd heb in een diep verleden, lang, lang geleden en nu mag ik er weer eentje schrijven. Maar gelukkig komen deze heren gewoon uit Leiden dus hoef ik me geen zorgen te maken over vertalingen en zaken. En nu niet gaan denken dat ik deze heren toevallig ken waardoor ik hun laatste geesteskindje toegestopt gekregen heb omdat ik in de buurt woon. Dat is niet zo, pas nadat ik de ceedee ontving kwam ik er pas achter dat ze uit de Leidse regionen kwamen. Dit overigens terzijde. Ik heb blijkbaar meer te doen, al ga ik mijn recensies pas dit weekend schrijven. Momenteel staat mijn hoofd niet naar het schrijven van teksten met daarin vergelijkingen naar andere bands, interessante verhandelingen over zaken die niets met geluid te maken hebben en meer van dat soort dingen. Maar toch goed om te weten dat er mensen zijn die vinden dat hun geesteskinderen door mij gerecenseerd mogen worden. Van mij mogen mensen dat best vaker doen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten