Vaderdag

De derde zondag van juni is aangebroken. Gisteren om twaalf uur des nachts werd de derde zaterdag ingeruild voor deze dag. Om nog onduidelijke redenen heeft er ooit iemand beslist dat deze derde zondag van juni tot vaderdag gebombardeerd moest worden. Vandaag is het dan ook officieel gezien vaderdag, de dag waarop alle vaders geëerd moeten worden met cadeau's en ontbijt op bed. Nu ben ik zelf vader en tot op de dag van vandaag vind ik het fenomeen vader- en moederdag het meest belachelijke wat er bestaat. Nog belachelijker dan hokjesdenken, bekrompen geesten of geloven in een hogere macht die de alles geschapen zou hebben. Vader- en moederdag is nergens op gestoeld en heeft werkelijk als enig doel om de gemiddelde mens te dwingen om nog meer rommel te kopen.

Als excuus voor het bestaan van deze dag krijg ik steevast te horen dat je als kind-zijnde dankbaar moet zijn voor zijn of haar ouders en dat zij ook best een keer een dag verwend mogen worden. Alsof je als kind je ouder voor het uitzoeken heb gehad... Ik vind het nog steeds een vreemde zaak. Als ouder kies je juist om kinderen te krijgen. Kinderen krijgen is niet iets waar je lichtzinnig over mag nadenken. Sterker nog het is een hele verantwoording om kinderen te krijgen en als je eenmaal de keuze heb gemaakt moet je ook achter je keuze gaan staan. Dan moet je niet na verloop van tijd gaan zeuren dat je ook wel eens verwend wil worden door je kinderen. je kinderen zijn door jou op de wereld gezet en hebben hier nooit enige hand in gehad. Vader- en moederdag is duidelijk niet uitgedacht door iemand die nagedacht heeft over het ouderschap. Volgens mij dacht degene werkelijk dat hij/zij wel eens een dagje verwenning verdiend had omdat ze al de rest van het jaar klaar staan voor de kinderen. Hierbij compleet voorbij gaande aan het feit dat zijzelf gekozen hebben voor het zorgen voor kinderen. Je zou net zo goed kunnen stellen dat je buren op één dag in het jaar je een cadeau moeten geven omdat het burendag is. Ook je buren heb je niet gekozen, maar gekregen zonder al te veel moeite voor te doen.

Kinderen en buren zijn natuurlijk niet te vergelijken, maar als je het over speciale dagen wil hebben komen ze natuurlijk op hetzelfde neer. Voor mij hoeft het ook niet, dat vaderdag-gedoe. Nu zal je waarschijnlijk denken dat het komt doordat ik totaal geen relatie met mijn vader heb en misschien heb je daar ook wel gelijk in. Omdat het vaderdag moet zijn heb ik mijn vader maar even opgezocht op Hyves. Een echte reden had ik hier niet voor. Ik zocht hem vandaag dan ook niet op, maar gisteren om er vandaag iets nuttigs over te kunnen schrijven. Door hem op te zoeken leerde ik dat hij gewond is aan zijn voet en geopereerd is. Wat hij precies heeft weet ik niet, maar het schijnt neer te komen op een vleeswond die bruut open ligt. Misschien is hij met zijn nordic-walking trainingen over zijn stok gestruikeld en kwam hij zo hard neer dat zijn voet openbarstte. Nu roep ik natuurlijk maar wat, ik heb geen idee en het boeit mij eerlijk gezegd ook heel weinig. Mijn vader is lang geleden uit mijn leven verdwenen en daar ben ik allang blij om. Ik heb gewoon geen vader meer, ik heb wel een voormalig vader. Misschien dat ik daarom ook helemaal niets geef om vader- en moederdag. Ik geef gewoon om mijn kinderen en zij om mij. Voor mij is dat meer dan genoeg en het enige wat telt. Ik heb gekozen voor mijn kinderen en ben blij dat ze er zijn. Voor mij is elke dag dat ik ze zie een vaderdag.