Kindermisbruik binnen de kerk

Ergens van de week zat ik doelloos te zappen over de vele televisiekanalen die mijn televisie doorgeeft toen ik een programma over een Engelse priester tegenkwam. Op zich niets bijzonders zou je zeggen en dat was het ook niet wanneer de priester over een periode van twintig jaar geen kinderen had misbruikt. Seksueel misbruikt dat is. Normaal gesproken kijk ik de programma's die het onderwerp kindermisbruik behandelen ook niet omdat het altijd een aaneenschakeling van de doffe ellende is die de kinderen moesten doorgaan, maar dit programma was anders. Ik walg van de figuren die niet met hun ranzige handen van kinderen kunnen afblijven, maar na dit programma heb ik ervaren dat er mensen bestaan die nog veel erger zijn dan de kindermisbruikers zelf.

De reden dat ik bleef hangen was omdat een van de pratende hoofden in het programma de priester zelf was. Hij zat zonder schroom te vertellen hoe hij de allereerste keer tot zijn daad kwam en hoe hij zich eronder voelde. Dat hij zichzelf gezworen had het nooit meer te doen en gelijk naar zijn kardinaal was gegaan om te biechten. Zoals hij zelf herinnerde was het zijn bedoeling om hulp te vragen bij zijn meerdere maar vond zijn meerdere het niet nodig omdat hij niets fout gedaan had. Tenslotte had hij alleen maar een meisje seksueel betast en dat was heel normaal. Hij was een man, zij een meisje en mannen en vrouwen zijn seksueel tot elkaar aangetrokken. Als hij een jongetje betast had was het iets anders geweest, dan was er onmiddellijk hulp op gang gekomen want dan was hij ziek. Dit werd weer verteld door een naaste medewerker van de kardinaal en volgens hem was dit ook de waarheid.

De priester vertelde toch een ander verhaal. Hij had zowel meisjes als jongens seksueel misbruikt en na de eerste keer was hij er gewoon mee doorgegaan. Net zo lang tot de ouders van de kinderen bij zijn meerdere, de kardinaal geklaagd hadden over hem en hij vervolgens overplaatst werd naar een andere parochie. Eentje ver uit de buurt waar hij eerst de geestelijk leider was en waar hij gewoon doodleuk kon verder gaan met zijn misbruik. Het werd zelfs zo erg dat de laatste keer dat er over hem geklaagd werd hij "verbannen" werd naar een platteland-parochie waar hij als enige de boel mocht runnen. Hij werd gewoon weggepromoveerd om maar te zorgen dat de kardinaal en bisschop niet in diskrediet gebracht konden worden. Zij vonden hun eigen carrière belangrijker dan de zeer duidelijke tekenen van verregaand kindermisbruik aandacht te geven. Zelfs de opbiechtingen van de misbruikende priester die tot in alle ranzige details alles open en bloot lag bij zijn meerdere gaf ze geen aanleiding om de man uit zijn functie te ontslaan. Neen, ze vonden hun eigen voorgang in de kerk veel en veel belangrijker dan zich bezighouden met seksueel misbruik door een van hun medewerkers.

Deze mannen kwamen uiteraard ook aan het woord in het programma. Niet rechtstreeks natuurlijk, want ze weigeren tot op de dag van vandaag om over dit onderwerp te praten. Sterker nog, ze vinden dat er niets fout gegaan is en zij niets te verwijten zijn. Maar ze lieten de politieverhoren zien. De opnames die gemaakt zijn van het gekronkel dat inmiddels tot bisschop uitgeroepen kardinaal ondernam om maar alle verantwoordelijkheid af te schuiven. Zoals dat er totaal geen verband te vinden was tussen het seksueel misbruiken van een meisje en een jongen, want de een is een meisje en de ander is een jongen. Dat schijnt in zijn wereld geheel niets met elkaar te maken hebben. Ik heb werkelijk nog nooit zo'n ranzig persoon gezien. Iemand die wereldlijk belang boven het belang van alles en iedereen zet. Hoe erg het ook is wat er onder zijn paraplu gebeurt hij zal zijn ogen ervoor sluiten en het negeren tot het misschien wel weggaat. Zelfs geconfronteerd met zijn eigen fouten bleef hij ontkennen dat het fouten waren en dat hem totaal niets te verwijten was. Hij was tenslotte onfeilbaar en niet de verantwoordelijke persoon.

Dit programma ging toevallig over één priester en de manier waarop de kerk het oploste, maar zijn zaak was niet alleenstaand. Hij was niet de enige priester binnen de kerk die zich bezighield met het misbruiken van zijn macht en kinderen. Hij was ook geheel niet de enige waarbij de kerk stelselmatig de ogen sloot voor de feiten. Er zijn vele, vele voorbeelden te vinden van kinderen die zijn misbruikt door priesters en waarbij de kerk de priester gewoon een andere parochie gaf om daar verder te mogen gaan met misbruiken. Zolang ze hun mond maar hielden en de ranzigheid niet naar buiten kwam. De slachtoffers durfde toch niet te praten, want seksueel misbruik van kinderen door een priester is iets dat geen mens zou geloven. Daarbij is de kerk oppermachtig en kunnen zij mensen maken en breken. Dat weten ze ook en dat is nog wel het ergste. Mensen die roepen het woord van hun God te spreken, handelen uit naam van dezelfde God en als vertegenwoordigers van hun God opereren in de wereld, mensen die de meest ranzige misstanden in de wereld gewoon negeren en onder het tafelkleed schuiven. Alleen maar om hun eigen carrière binnen dezelfde kerk veilig te stellen. En daarbij kan de kerk ook helemaal niets fout doen, dus gebeurt het ook niet. Na dit programma wist ik dat de kerk het meest verderfelijke instituut op aarde is, de kerk bevat de meest ranzige mensen op de wereld en eigenlijk zou dit hele instituut opgedoekt moeten worden. De kerk en al zijn voorgangers, inclusief de paus moeten verboden worden. Dit mag nooit meer gebeuren. Nooit.