Een grote kop in de krant trok mijn aandacht. "Een grijze lucht en je zal wervelwinden oogsten" las ik boven een klein artikeltje, wat niets meer dan een teaser was. "Meer op pagina 10-11" stond eronder geschreven. Ergerlijk vind ik dat soort dingen altijd, maar blijkbaar is het voor een krant een manier om de loze ruimte op een pagina op te vullen. Daarbij zie je het alleen op de eerste drie pagina's dus kan je ook zeggen dat je dan lekker snel door de krant heen bent. Alleen moet je onthouden wat je ettelijke seconden daarvoor gelezen heb. Al is dat voor mij geen enkel probleem.
"Wat lees je langzaam..." sprak ik over de schouder tegen degene die de NRC Next aan het lezen was die ik poogde mee te lezen. Over dezelfde schouder overigens. En ik zeg inderdaad poogde want de dame in kwestie las zo vreselijk langzaam dat ik de pagina's al drie keer gelezen had voordat ze aanstalten maakte om de bladzijde om te slaan. Met mijn opmerking kreeg ik alleen niet de gewenste reactie. Een kwade blik werd over de schouder geworpen en de krant werd verder afgewend. Ik dacht nog even het ijs verder te breken door iets interessants te beweren over de krediet-crisis, maar het leed was al geleden. De dame had de NRC Nest opgevouwen en op haar schoot gelegd. Ze keek strak voor haar uit, een aura van kwaadheid en een lichte haat stroomde mijn richting uit. Ik had haar duidelijk op haar tenen getrapt. Misschien was mijn opmerking over haar leessnelheid ook niet zo'n goed plan geweest, maar ze las echt ontzettend traag. Daarbij heb ik niet vaak de kans om een NRC Next in te zien. Ik doe het meestal met de gratis krantjes die je overal kan vinden en ook niets interessants bevatten om te lezen. Ik was gewoon blij dat ik eindelijk dichtbij genoeg zat om over iemand schouder mee te kunnen lezen. Even wat anders dan het gebruikelijke goedkope en gratis nieuws opgevuld met horoscopen en stomme stripjes.
Alleen is het dan werkelijk supervervelend als je minuten moet wachten tot je weer verder kan lezen en als een interessante kop de aandacht getrokken heeft wil ik gewoon dat artikel geheel gelezen hebben. Alleen dat weet ik of het gerechtvaardigd is geweest om mijn interesse op te wekken. Jammer genoeg zal ik dat nu nooit weten. Mijn kans om de NRC next die dag in te zien was geheel verkeken. De dame weigerde duidelijk te scheiden van haar krantje en een gesprek onderhouden over de ellende in de wereld wilde ze ook niet doen. Toch is het best een boeiend gespreksonderwerp, die krediet-crisis maar dan is het wel zaak om bepaalde gevoelens van ongenoegen opzij te zetten en de durf hebben om met een vreemde te praten. Zaken die de dame in kwestie duidelijk niet had, al kan ik dat ook best begrijpen. Alleen las ze echt zo vreselijk langzaam dat ik er nu nog eng van word. Ik word er nu nog eng van en de pagina's die ik wel gelezen heb (wel drie tot vier keer) kan ik inmiddels wel dromen. Ik zou ze letterlijk, woord voor woord kunnen herhalen maar dat doe ik niet. Ik wilde alleen weten waar dat artikel overging. Jammer genoeg is dat nu ook oud nieuws.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten