Wanneer je vol in het leven denkt te staan komt er altijd wel iets dat het tegendeel bewijst. Zo heb ik net een werkelijk visioen gehad waaruit blijkt dat het merendeel van de mensheid op geleende tijd leeft. Eigenlijk leeft iedereen, inclusief mijzelf op geleende tijd. Ik heb nog nooit iemand ontmoet die daadwerkelijk met twee benen in de werkelijke wereld staat. Iedereen leeft namelijk in een toneelopvoering van het werkelijke leven. Je bent er wel, maar eigenlijk ben je niet meer dan een acteur van jezelf. Je speelt je eigen rol in het toneelstuk dat wij allemaal spelen. Maskers, gedragingen, uitingen zijn allemaal aangeleerd en nog nepper dan de plastieken tassen die ik verzamel. Maar daar houdt geleende tijd niet mee op, het is veel meer dan alleen de schijnvertoning die wij, mensen als leven zien. Daar ging mijn visioen ook over.
Inmiddels durf ik wel toe te geven dat ik de geleende tijd zoals ik het nu heel fout tracht te noemen beter te boek kan komen staan als "Shiran Shiran". Buiten dat hij de moordenaar van Robert F. Kennedy is heeft hij een geheel andere eigenschap die de naamgeving kan verklaren. Er zijn complotdenkers die zeggen dat Shiran onder invloed van de CIA de moord gepleegd heeft. Hij zou door allerlei hersenspoelingen en grove vormen van hypnose de opdracht gekregen hebben. Shiran zou zich nooit gerealiseerd hebben dat hij Robert kennedy zou gaan vermoorden aangezien de opdracht diep in zijn brein verstopt was en hij als een soort manchurian kandidaat zijn opdracht vervulde. Volgens de overleveringen weet Shiran ook totaal niets meer van de hele gebeurtenis rond de moord. Hij zou als in trance gehandeld hebben. Wat hier allemaal van waar is, of hij echt een manchurian kandidaat is vind ik minder belangrijk. Zelf geloof ik er niet zo in, maar de trance-achtige toestand waarin hij zijn gruwelijke handelingen uitvoerde zijn wel precies hetgeen waar ik op doel.
Iedereen leeft in een soort trance. Een schijnwereld die alleen maar lijkt op de werkelijke wereld, maar niets meer doet dan de werkelijke wereld af te schermen. Iedereen heeft hier zijn eigen redenen voor. Mijn reden om in Shiran Shiran, de geleende tijd, te blijven is zoals voor vele mensen alleen maar angst. Angst voor hoe het werkelijk kan zijn en meer. Angst waar ik hier en nu niet verder op in wil gaan, maar angst is hetgeen dat mij laat tikken.
In mijn visioen zag ik een toilet, waarom precies een toilet weet ik niet maar het maakte wel veel duidelijk. De stortbak was de plaats waar het bewustzijn zich ophield, de pot het leven dat wij allemaal willen leven. Op de een of andere manier was de stortbak lekkend, voortdurend stroomde er een heel klein straaltje water vanuit de stortbak de pot in. Hierdoor bleef er wel een voortdurende doorstroming van water, een constante verversing maar in mijn visioen begreep ik dat dit absoluut niet de bedoeling was. Precies dat stroompje maakte dat we in Shiran Shiran verbleven en zolang dat stroompje bleef stromen zouden we daar blijven. Het water is net zo goed als de toiletpot en stortbak een synoniem voor iets geheel anders, in dit geval staat het water voor de energie die overal om ons heen is. Net zo goed als de energie die wijzelf zijn en ons vormt. Doordat de energie constant langzaam wegloopt kunnen wij onszelf nooit helemaal volladen, wat dat ook mag inhouden en blijven wij in een toestand van schijnwerkelijkheid. In de toestand van Shiran Shiran dus. Wanneer de energie niet meer kan weglopen zal de spreekwoordelijke stortbak eindelijk geheel vol kunnen lopen en hoeft er niet een constante aanvoer aangesproken te worden. Hierdoor kan de energie in zijn geheel aangesproken worden en krijgen we de mogelijkheid om onze volle bestemming te bereiken. Sommige zullen het onze lotsbestemming noemen, maar ik hou het liever op de bestemming die je jezelf graag ziet bereiken. Uiteindelijk bereiken we allemaal hetzelfde: namelijk De Verlichting.
Zolang we in Shiran Shiran ronddwalen hebben we geen weet van onze "lekkage" en voor vele mensen is dat ook genoeg. Niet iedereen hoeft uit deze toestand te ontwaken en iedereen moet dat ook voor zichzelf weten. Ik ben mij er nu van bewust en begrijp ook wat mijn lekkage is, zoals ik al eerder zijn is dat angst. Daardoor doe ik dingen die ik niet meer wil doen, sla ik wegen in die ik niet meer wil inslaan en heb ik last van situaties die ik achter mij wil laten. Ik begrijp nu hoe moeilijk het is om Shiran Shiran te verlaten, maar doordat ik eindelijk door heb dat ik eerst mijn lekkage moet dichten voordat ik verder kan gaan weet ik nu wat mij te doen staat. Ik ga mijn spreekwoordelijke loodgieter aanspreken! En wat dat precies inhoudt doet even verder niets ter zake.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten