27 mei 2013

Maatschappelijk verantwoord ondernemen

Grote bedrijven, de zogenaamde multinationals zijn de satan. De ondernemingen die wereldwijd opereren, overal hun producten afzetten en zoveel mogelijk grondstoffen aan de wereld onttrekken zijn het kwaad in hoogsteigen persoon. Dit is niet zozeer mijn mening, maar meer de algemene mening die over het internet zwerft. En ik kan mij er zeker in vinden.

Neem nu een bedrijf als Monsanto, een gigantisch chemieconcern dat zich toegespitst heeft op genetisch gemodificeerd zaaigoed. Daarnaast produceren ze nog een lading landbouwbestrijdingsmiddelen en kunstmest waar je spontaan uitslag van zou krijgen als je er meer van wist. Werk je in de landbouw, dan heb je te maken met Monsanto. Je kan niet om ze heen, ze zijn wereldleider en daarmee oneigenlijk machtig. Monsanto zegt als doel te hebben de honger de wereld uit te helpen, maar dan moet wel iedereen hun producten kopen. En precies doen wat zij zeggen met hun producten. Je hoeft niet eens te proberen iets te doen wat Monsanto niet zint, want de procederen je helemaal kapot. Of je nu een klein keuterboertje bent met één hectare land of een grote landbouw-producten, je doet wat Monsanto zegt of ze maken je gewoon kapot. Dat kunnen ze, daar draaien ze niet eens hun hand voor om. Het enige wat Monsanto wil is zoveel mogelijk geld verdienen. Geld is het enige wat telt en dat ze aan de andere kant roepen dat ze de honger willen oplossen met mooie (goedkope) producten is niets anders dan maatschappelijk verantwoord ondernemen. Mooie woorden om het daadwerkelijke doel, namelijk ontzettend veel geld verdienen over onze ruggen, te verdoezelen.

Monsanto is echt niet de enige. Elke multinational heeft deze doelstelling, elke multinational doet een maatschappelijk verantwoord ondernemen. Op papier zien ze er prachtig uit. Schenken aan goede doelen, doen wetenschappelijk onderzoek waar ze op het eerste oog niets beter van worden of sponsoren de sportclub van achtergestelde kinderen. Op papier is het mooi, maar als je een beetje dieper graaft komt de rotzooi al snel naar boven. Uitbuiting van personeel, waar Amazon in Duitsland bekend mee geworden is. Iets waar vele mensen gewoon hun schouders bij ophaalden en rustig meer boeken online bestelde bij Amazon. Het is ook stil op dit gebied. Belasting-ontduiking? Daar draait een beetje multinational de hand niet voor om. Je kan niet eens een multinational zijn door op grote schaal de belasting te ontduiken. Neem Apple, bekend van de mooie computers en iPhones. Zij betalen naar het schijnt slecht 0.9% belasting (van horen zeggen, dus kan meer of minder zijn) terwijl wij, als normale burger, tegen de 30% betalen. En Apple is niet de enige, alle multinationals betalen praktisch geen belasting. Als je ontzettend rijk bent heb je de mogelijkheid om gebruik te maken van belastingparadijzen en dat doe je als multinational natuurlijk graag. Dat de belastingdruk hiermee op de normale burgers, de arbeiders en middenklasse, kan het rijke gedeelte weinig schelen. Zij willen alleen rijker worden (en geef ze eens ongelijk, dat willen jullie ook)

Een multinational zal nooit toegeven dat het hoofddoel rijk worden en zoveel mogelijk macht naar zichzelf toespelen is. Geen enkel moment. Ze praten liever over de wereld een betere plek maken, iedereen van voedsel voorzien, bestrijden van zaken die de oogsten bedreigen of gewoon heel simpel een product maken dat iedereen kan gebruiken. Het werkelijk doel wordt ingepakt in mooie praatjes en zoals keer op keer bewezen is: Als je iets maar vaak genoeg herhaald, wordt het vanzelf waar! Dat wisten ze aan het begin van de industriële revolutie al en dat is nog steeds niet veranderd. Het hele bedrijfsleven en zelfs de politiek is rond dit principe ingericht.

Je hoeft echt niet te denken dat de multinationals het beste met ons, de consumenten voorheeft. Het enige wat ze willen is dat wij hun producten kopen en als we er toevallig dood aan gaan is dat gewoon jammer. Herinneren we ons de schandalen rond de tabaksindustrie? De fabrikanten wisten allemaal dat roken schadelijk en verslavend was, vooral dat laatste was iets waar ze heel blij mee waren en graag wilde verzwijgen. Dat er mensen doodgingen van het roken was niet interessant. Ze verdienen miljoenen met het verdraaien en achterhouden van feiten. En ze waren helemaal niet de eerste, zoals ze ook absoluut niet de laatste zijn. Alleen hebben wij, de consumenten en normale bevolking er niets van geleerd. Helemaal niets!

Om een voorbeeld te noemen: Er gaan stemmen op dat een bestrijdingsmiddel met de werkzame stof Neonicotinoïden grootschalige sterfte van bijen veroorzaakt. Bijen zijn verantwoordelijk voor zeker 70% van de gewasbestuiving. Zonder bijen zullen veel fruit-, groente- en bloemsoorten gewoon uitsterven. Het is zeker van belang dat deze bestrijdingsmiddelen zeer goed en vooral onafhankelijk onderzocht worden. Alleen is een onafhankelijk onderzoek voor een multinational niet gewenst. Zij zijn gebaat met een onderzoek dat hun product in een zonnig daglicht zet, dus steken zij veel geld in onderzoek. Onderzoek dat daarmee niet meer objectief is, want elk spoortje resultaat dat schadelijk kan zijn voor de productie van het onderzoeksmateriaal wordt achtergehouden. Nu zou je kunnen stellen dat de politiek hier wel een stokje voor steekt, maar als je weet dat de multinationals ook hier een oplossing voor hebben is die kans ook verkeken. Een multinational zorgt altijd dat de politiek op zijn hand is. Lobbyisten zijn heel normaal geworden in de politiek en aangezien de hedendaagse politici hun werk als volksvertegenwoordiger als opstap zien naar een uitstekend betaalde baan onder de vleugels van een grote multinational gaan ze hun toekomstig nest ook niet vervuilen. Degene die de bevolking moeten beschermen zijn degene geworden die het niet kan schelen.

Gelukkig hebben de media nog hoor je een enkeling zeggen, maar die optie is er ook niet. Een objectieve media is niet meer te vinden. Elke krant, elke omroep, elk magazine moet inkomsten genereren uit advertenties van (juist) de grote multinationals. Zonder inkomsten valt er niets te schrijven, niets te doen en kan je wel opdoeken. Een negatief stuk over bijvoorbeeld Monsanto of de smerige manier waarop zij kleine boeren uitbuiten en je kan elke vorm van advertentie-inkomsten vanuit dit bedrijf vergeten. En het vervelende is dat Monsanto overal een vinger in de pap heeft. Overigens geldt hetzelfde voor elke grote multinational, dus waar Monsanto staat kan je elk ander willekeurig groot bedrijf invullen.

Maar zelfs als er een negatief stuk verschijnt... Of zoals nu met Monsanto gebeurt, dat er demonstraties wereldwijd zijn om het bedrijf te stoppen met hun smerige praktijken waarbij zij hun producten door de strot van boeren overal drukken, het zal niet helpen. Monsanto zal (met een beetje geluk) door de publieke druk moeten zwichten en bakboord halen. Ze zullen een mooie verklaring opstellen, hun laatste wapenfeiten op het gebied van zaadhandel terugtrekken en voor het oog van de wereld excuses aanbieden. Zover wij kunnen zien hebben we ze stof laten happen, maar op de achtergrond zijn ze al bezig om hun nieuwste wapenfeit de wereld in te duwen. Kunnen ze geen monopolie op zaadhandel krijgen, dan zoeken ze wel iets anders? Er is voor een bedrijf als Monsanto meer wegen die naar Rome leiden. Het geld dat ze willen verdienen zullen ze ook gaan verdienen en de enige reden dat ze dat kunnen is dat wij het toelaten.

Voor een multinational zijn we ook geen mensen. We zijn niet meer dan consumenten, wezens waaraan ze geld kunnen verdienen of die ingezet kunnen worden bij de productie van consumptiegoederen. Een mens is niets meer waard dan het geld dat aan hem of haar te verdienen is. En het mooiste is dat we het gewoon toelaten. We kopen het goedkoopste product, willen voor een dubbeltje op de eerste rang zitten en als het er mooi uitziet zal het ook wel zo zijn. We kijken helemaal niet op welke manier het geproduceerd is, welke schade het product aan het milieu richtte, wie er allemaal voor uitgebuit zijn of überhaupt welk bedrijf er achter zit.

We willen het product gewoon hebben en als dat bedrijf geen belasting betaald.. halen we de schouders op. Een bedrijf dat voor massale bijensterfte zorgt... we halen de schouders op en kopen nog een potje honing, want dat is zo lekker in de thee. Boeren worden massaal gedwongen zaad en producten af te nemen die door één bedrijf geproduceerd worden, duidelijke schade aan het milieu veroorzaken en totaal geen toegevoegde waarde als voedsel hebben.. Ons kan het niet schelen, we moeten nog even boodschappen doen want het brood is op. Kleine ondernemers met unieke producten verdwijnen, weggeconcurreerd door een groot bedrijf.. We lopen wel iets verder naar de supermarkt, hebben we alles bij de hand en dat het allemaal hetzelfde smaakt.. Ach, dat went vanzelf.

We zijn schapen in een wereld waar de wolven de herders zijn. Roepen dat we moeten ontwaken heeft geen zin, het zijn de mensen zelf die graag door willen slapen. We willen zelf uitgebuit worden. We willen zelf slaaf zijn van ons werk, slaaf van de maatschappij. We zijn het ideaal van elke multinational, gewillig laten we ons naar de slachtbank leiden en we denken zelfs dat het iets is om op te zitten. Slaap lekker, mensen. Ik ga even boodschappen doen, het brood is op.

Geen opmerkingen: