Wat? Ja, ik weet het. Ik zit weer filosofisch te lullen. Weet je wat het is, ik heb pasgeleden een brief naar Dennis Nilsen geschreven en daar ben ik een beetje filosofisch door geworden. Ik bedoel, het leek mij ongepast om gewoon even een briefje naar hem te schrijven van: "Hoi, hoe gaat het ermee. Met mij gaat het goed. Hoe is het leven in de gevangenis? Denk je nog wel eens aan vroegere tijden?" Dat is gewoon stom. Geef toe, dat zou jij ook stom vinden. En iemand als Dennis Nilsen zit echt niet te wachten op een of andere fanboy die hem een stompzinnige brief gaat schrijven. Je moet je tekst inkleden met interessant woordgebruik, mooie taal en volzinnen die een erudiete intelligentie uitspreken. Laat ik het zo zeggen, dat hoop ik dat uit mijn brief spreekt.
Weet je wat. Als jij nou even de brief die ik naar Dennis Nilsen gestuurd hebt gaat lezen zet ik even koffie voor ons. Ja, lees nu maar gewoon. Ik heb trek in koffie en je drinkt maar mee. Maakt mij niet uit, drink nu maar gewoon koffie mee. Ik sta erop. Hier heb je de brief. Ja, uiteraard is het een kopie! Geen stomme vragen stellen, daar kan ik op dit moment even niet tegen. Lees nu maar, ik ben zo terug.
En wat vind je ervan? Van de brief. Hm.. Ja, dat denk ik wel. Had je nou suiker in je koffie? Ik ben het even kwijt. Het is toch alweer drie maanden geleden dat ik je voor het laatst gezien heb. Ik had je toch die rondleiding door de schuur gegeven? En mijn project van dat moment laten zien? Hm? Nee, zij is allang weg. Vlak nadat je weg was heb ik een einde eraan gemaakt. Ze was gewoon niet leuk meer. Helemaal opgebruikt en stuk. Ik was erop uitgekeken. Dat ken je toch wel. Dat je een favoriet speelgoedje hebt waar je dagelijks mee speelt en dingen doet, maar na verloop van tijd raak je erop uitgekeken. Heb je er teveel mee gespeeld en is het niet zo interessant meer als vroeger. Niet dat ik dat had, anders zou ik geen nieuwe projecten beginnen. Hahaha. Ik zit je te dollen. Nee, ze was gewoon op. Stuk. Ik was iets te ruw geweest en toen deed ze niet meer mee. Toen heb ik haar maar opgeruimd. Nee, dat gaat je inderdaad geen bal aan. Er zijn nog steeds zaken die ik voor mijzelf wil houden. Ik moet ook aan mijn eigen veiligheid denken. Ik wil hier nog veel langer mee doorgaan.
Goed, mijn brief aan Dennis Nilsen. Wat vind je ervan? Zeg het maar eerlijk. Je weet dat je eerlijk tegen mij kan zijn. Zeker, daar heb je gelijk in. Natuurlijk vertel ik niet over mijn projecten. Dat zou een beetje dom zijn. Ik weet ook wel dat ze in de gevangenis waar Nilsen zit elk poststuk grondig gelezen en onderzocht wordt. Het zou wat zijn als ik uitgebreid over mijn projecten ga zitten vertellen. Ik zie de lange arm van de wet al op mijn deur kloppen, dat hebben we liever niet. Neemt niet weg dat ik het uitermate graag met Dennis Nilsen zou willen delen. Zijn gedachten erover horen of in ieder geval lezen. Hij is toch een beetje een voorbeeld, naast dat het in mijn ogen een hele intelligente man is. Ik vind het zonde dat ze hem zo weggestopt hebben, maar gelukkig mag je hem schrijven en is hij ook in de gelegenheid om terug te schrijven. Dat hoop ik in ieder geval, dat hij mij terug wil schrijven. Dat hij het kan weet ik wel, ik heb wel eens brieven van hem gelezen. Interessant leesvoer. Ik kan het je zeker aanraden! Ze staan op het internet. Net zoals zijn biografie, al heb ik deze nog niet gelezen. Iets wat ik zeker ga doen, als ik genoeg geld heb om deze te kopen. Maar je hebt nog steeds geen antwoord gegeven op mijn vraag. Wat vind je van mijn brief?
Wacht! Ik vergeet helemaal iets. Ik ben dan niet bezig met een nieuw project. Daar wil ik eerst het antwoord van Dennis Nilsen voor afwachten. Zijn brief zal mij zoveel inspiratie opleveren. Ik beef al bij de gedachte, zie je het. Nee, inderdaad. Ik heb geen nieuw project. Niets in de schuur. Ik heb iets speciaals voor jou, omdat ik wist dat je zou komen. Het is boven. Een tussendoortje. Niet echt een project, maar gewoon plezier maken. Kom, ik zal het je laten zien. Kom. Ik ben zo benieuwd wat je ervan vind!
Kijk. Ze is zeven. Ik heb haar eergisteren gevonden. Is ze niet mooi? Als je wil mag je even je gang gaan. Ik weet dat je het wilt en jij weet het ook. Ik zie het aan je ogen. Kom op zeg, geen schroom. Ik weet dat je het wilt. Godsamme, je bent wel preuts zeg. Goed, ik ga wel naar beneden zodat je even alleen je gang kan gaan. Zie je nou wel dat je wilt. Ik wist het wel! Ja, de instrumenten heb ik expres zichtbaar opgehangen. Dat is leuk. Moet je straks maar de angst in haar ogen zien als je iets van de muur pakt. Ik kan je die aanraden. Ja, die. Daarmee heb ik al vele uurtjes plezier met haar gehad. En het mooie is dat ze niet tegen je begint te praten met zo'n vervelend kinderstemmetje. Zodra ze binnen was heb ik haar tong eruit gesneden. Wat? Het bloeden? Jezus, moet ik dat echt uitleggen. Gewoon dichtbranden. Heet stukje ijzer en lekker schuren over de open plek. Geeft een heerlijk geluid en ook een lekkere geur. En over de angst in de ogen maar te zwijgen, maar goed. Dat was toen en nu ben jij aan de beurt. Veel plezier! Wil je wel een beetje opruimen als je klaar bent. Ja, natuurlijk weet ik dat. Ik zeg het er graag even bij. Geen verrassingen en zo. Oja. Als je klaar bent en je wilt jezelf wassen. Daar is de badkamer.
Zo, daar nam je even de tijd voor! Je bent meer als twee uur boven geweest. Ja, ik weet dat je ook gedoucht hebt. Dat hoorde ik. Maar toch. Knappe prestatie voor iemand die niet gewend is. Ik zie aan de glinstering in je ogen dat je heel veel plezier hebt gemaakt. Ze is nog wel een beetje heel? Ach, dat bloed maakt niet uit! Maak je daar maar geen zorgen over. Is ze nog in leven? Mooi. Dan heb ik nog wel een paar dagen plezier. Ik ben in ieder geval blij dat jij plezier hebt gehad. Ze was toch ook een beetje voor jou in huis gehaald. Een soort cadeautje voor je, om te vieren dat we elkaar ontmoet hebben. Het gebeurt toch niet vaak dat gelijke geesten elkaar ontmoeten. Niet op deze manier tenminste. Ik mag jou wel.
Wil je nog koffie? Of iets sterkers? Haha. Ja, dat is waar. Momentje. Ik schenk even wat in. Wil ik daarna alles van je horen. Hoe keek ze. Wat deed ze. En nog veel belangrijker, wat deed jij? Vertel mij alles, dat inspireert mij ook weer. Ik denk dat het nog inspirerender is dan een brief van Dennis Nilsen. Vertel mij alles. Ik hang aan je lippen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten