Midden in een drukke winkelstraat zit een oude vrouw op haar rollator van het zonnetje te genieten. Haar gezicht heeft ze opgeheven naar de lucht terwijl de bezige bezoekers van het winkelcentrum gehaast langs haar heen lopen. Ze laat haar gedachten afdwalen naar de actualiteiten van de laatste dagen, zoals de film die politicus Geert Wilders aan het maken is. Vooral de reacties die deze plannen losmaken beheersen haar gedachten als ze daar zit uit te rusten in het zonnetje.
Ze ziet de beelden van het journaal van gisteren weer voor haar. Afgaanse moslims die vlaggen van Nederland en Denemarken verbranden in de buitenlucht. Ook zij hebben de zon op het gezicht, maar zij genieten er geheel niet van. Ze schreeuwen leuzen en boze woorden. Het wordt ondertitelt, maar de oude vrouw gelooft deze niet. Nu in het zonnetje aldaar in de winkelstraat gelooft ze de ondertiteling nog steeds niet. Volgens haar is het allemaal de grootste onzin. Hoe is het namelijk mogelijk om in een land als Afghanistan, een land door oorlog en ellende verscheurt is, aan een Nederlandse of Deense vlag te komen? Er is in het hele land geen meter normaal voedsel te verkrijgen en opeens kunnen ze wel Nederlandse vlaggen krijgen... Het is gewoon té toevallig voor woorden. Dat kan niet anders zijn dan doorgestoken kaart.
Deze gedachten zwerven weg van de oude vrouw. Door de drukke winkelstraat waarbij ze zich door de in zichzelf gekeerde winkelende mensen laten negeren. Ze drijven verder, afketsend op de verschillende passanten tot ze uiteindelijk geheel weggedreven zijn. Niemand interesseert zich voor de gedachten van de oude vrouw. Ze word helemaal genegeerd daar in de winkelstraat, alsof ze slechts een stuk straatmeubilair is dat in de weg staat. Haar gedachten lijken mij toch een waarheid te bevatten, allen is er niemand die hierover verder wil denken. Zelfs mij kan het niet interesseren, ik liet haar gedachten ook verder drijven door de straat. Ik was te druk met winkelen en de zoektocht naar dingen. Ze zat heerlijk in het zonnetje, ik benijdde haar voor deze mogelijkheid maar was het binnen enkele seconden al weer vergeten. Alleen haar gedachten... waarom zijn er niet meer mensen die zich deze vragen stellen? Waarom kan het mij ook niet schelen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten