Een verlaten dixie

Midden in de stad staat een verlaten dixie. Nu hoop ik dat ik niet hoef uit te leggen wat een dixie is, anders komt het volgende zo onzinnig over. Maar ik ga er gewoon vanuit dat iedereen inmiddels wel weet dat een dixie zo'n openlucht toilet is. Een plastic hokje waarin bouwvakkers en andere mensen die veelvuldig buiten werken de behoefte kunnen doen. Gewoon zo'n lelijk ding dat het straatbeeld ernstig kan vervuilen en aangezien het om een chemisch toilet gaat kan deze vervuiling ook aardig letterlijk genomen worden. Vooral wanneer de dixie op dekant gelegd wordt waardoor de inhoud openlijk op straat komt te liggen. Hiermee heb ik toch uitgelgd wat een dixie eigenlijk is om te voorkomen dat er mensen zijn die denken dat ik het over een of andere muziekstroming heb. Bij deze weet je dat het niet zo is.

In ieder geval kwam ik vandaag een dixie tegen. Geheel verlaten en alleen gelaten. Er was gen bouwvakker in de buurt te bekennen noch enige vorm van verbouwingen of iets dat er op leek. Deze dixie was echt achtrgelaten. Eenzaam en alleen. Daarbij nog uitstekend bruikbaar ook voor jan en alleman aangezien de deur nog los zat. Normaal gesproken hebben de dixies die gebruikt worden dor bouwvakkers of iets dergelijks een hangslot op de deur zodat niet iedereen gebruik gaat maken van dit openlucht toilet. Maar deze dixie was gewoon open. Geen hangslot te bekennen.

Toch durfde niemand er gebruik van te maken. Naast de dixie, en met naast bedoel ik ook letterlijk naast, zat een vrouw in mantelpak een sigaretje te lopen. Op zich is dat niets bijzonders, maar gezien het feit dat ze een beetje onderuit gezakt op een bureaustoel zat fronste ik een parkeer met de wenkbrouwen. Hier was duidelijk meer aan de hand en gezien de zwaar norse blik op haa gezicht was ze daar niet vrijwillig gaan zitten. Ik kon me ook niet voorstellen dat ze daar terecht gekomen was in het kader van: "Roken doe je maar buiten!" Het moest iets te maken hebben met de dixie waar ze naast zat.

Heel voorzichtig naderde ik haar en de dixie tot ik langzamerhand een onwelriekend lucht ontwaarde. De dixie was veelvuldig gebruikt geweest. Dat moest buiten kijf staan. Een lucht van urine en uitwerpselen dreef door de straat heen en mij tegemoet. Eventjes wist ik niet of ik zou doorlopen en de lucht verder tegemoet zou treden. Ik dubde zo verder terwijl ik langzamerhand dieper doordrong in de geur van de verlaten dixie. Nu begreep ik ook waarom de vrouw zo fanatiek aan het roken was. Waarschijnlijk verdreef dat de lucht grotendeels, maar waarom ze in haar goede kleren op een bureaustoel ernaast zat was mij nog een raadsel. Ik liep nog verder, de penetrante lucht werd sterker en sterker. Opeens was ik blij dat ik hier niet hoefde te wonen. Pal naast een overdreven zwaar gebuikte dixie is het niet prettig vrtoeven. Het was een putlucht maal tien keer erger. Wat een vreselijke stank verspreidde dat ding. Ik hield het ook niet meer uit. Ik stak de straat over om de dixie en de vrouw te passeren.

Eigenlijk was het mijn bedoeling geweest om de vrouw te vragen waarom ze daa plaats genomen had, maar ik kon werkelijk niet dichterbij komen. De stank verdreef alles en iedereen uit de buurt, in ieder geval mij. Al is dat ook een beetje overdreven. Terwijl ik aan de overkant langsliep stopte er een oude man in een electrisch wagentje naast de vrouw en begon een geagiteerd gesprek met haar. De vrouw reageerde uitgelaten, bijna boos op de woorden van de man en negeerde hem vervolgens volledig. Wat er voorgevallen was kan ik ook alleen maar naar raden. Ik liep té ver weg om ook maar enig woord op te vangen, maar ik gok dat de kans groot is dat het met de dixie te maken heeft. Nu blijft dat ding ook maar door mijn hoofd spoken. Wie zou het daar neergezet hebben en wat heeft die vrouw er mee te maken. Eén ding weet ik wel zeker, de dixie staat er al een flink tijdje anders zou de lucht die eruit komt niet zo vreseijk zijn. Volgende week ga ik nog maar een keertje kijken, misschien staat het er dan nog steeds.