Volgens mij heb ik het nog niet zo lang geleden over Singulariteit gesproken terwijl ik heel iets anders bedoelde. Gelukkig is niemand het opgevallen en dat is ook niet zo erg. Ik zit er niet zo mee wanneer anderen de dingen niet oppakken, maar ik wens wel de juiste informatie te verspreiden dus waar Singulariteit staan moet je Synchroniciteit lezen.
Nu wordt Synchroniciteit door de heren en dames van de organisatie Skepis afgedaan als pertinente onzinnigheid, maar ik wil daar tegenin werpen dat de heren en dames van Skepis ook niet moeten denken dat zij de wijsheid in pacht hebben. Er zijn nog genoeg dingen die een bepaalde mate van onverklaarbaarheid hebben en niet alles is met wetenschappelijke methoden te weerleggen. Alleen is het jammer dan de dames en heren van Skepis het hier niet mee eens zijn en alles wat niet in hun straat past afdoen als pertinente onzin. Maar ach... ook dat is een manier om de werkelijke onzin uit de wereld te helpen en daarom mag Skepis van mij nog lekker lang doorgaan met tegen de paranormale wetenschappen en kwakzalverijen te schoppen. Misschien moet ik maar eens lid gaan worden van hun blaadje... (het is een idee)
Terug naar Synchroniciteit, wat anderen daarover beweren boeit eigenlijk ook niet erg. Eerlijk gezegd heb ik mijzelf er ook nooit diep genoeg in geinformeerd om er iets belangwekkends over te zeggen dus misschien is het wel de grootste onzin. Ik mag graag denken van niet omdat ik het niet als onzin wil beschouwen. Daarvoor heb ik meer dan genoeg vreemde zaken, zelf vreemde onverklaarbare zaken meegemaakt om het zo makkelijk terzijde te schuiven. Om een voorbeeld te noemen dat de naam Synchroniciteit mag dragen: Laatst, zo'n enkele dagen geleden had ik het over mijn nicht. Ik weet niet meer hoe we op haar als onderwerp kwamen, maar in ieder geval kwam ze te sprake in een gesprek. Vervolgens zitten we twee dagen later geheel toevallig naar Kassa te kijken. Nu is dat een progamma dat ik normaal gesproken nooit kijk en ook totaal geen behoefte aan heb. Maar we keken er naa, of beter gezegd het was als bewegend behangpapier bezig om ons te vermaken met gebabbel en interessantheid. En voor ik het door heb zie ik daar mijn nicht zitten. Precies de nicht waar ik het enkele dagen daarvoor over gehad heb...
Nu heb ik haar al meer als twintig jaar niet gezien. Toen haar vader overleed verwaterde het contact met de familie en heb ik haar nooit meer gezien. Tot die uitzending van Kassa waarin ze blijk gaf te geven te zijn opgelicht door een stel oplichters met weinig goede bedoelingen. Ik herkende haar onmiddellijk, ze was wel een heel stuk ouder geworden maar ze was onmiskenbaar mijn nicht. Grappig eigenlijk... dat vond ik toen al op het moment dat ik haar op de televisie zag voorbij schuiven.
Het gaf te denken, met Hyves kan je tegenwoordig vele oude bekenden terugvinden. Iets waar ik de laatste tijd ook weer veelvuldig mee bezig ben omdat het gewoon leuk is. Een trip dor memorylane willen de meeste mensen wel maken en ik ben er zelf ook niet vies van. Mijn jeugd is tenslotte doorspekt met leuke dingen, dingen die het herinneren meer dan waard zijn en zo'n zoektocht naar oude bekenden helpt alleen maar daarbij. Maar onder oude bekenden valt natuurlijk ook familie. Nu heb ik het meerendeel van mijn familie al jaren en jaren niet meer gezien en heb er ook niet echt behoefte aan om ze weer te gaan zien, maar ik was toch nieuwsgierig of ze op Hyves terug te vinden zouden zijn. Ik begon met de nicht die ik op televisie gezien had, tenslotte bleek uit de uitzending van Kassa dat ze actief was op het internet, dus waarom zou ze geen hyve hebben. Niets te vinden... Vervolgens haar zus, zij was altijd meer de socialere van de twee dus het was waarschijnlijker dat zij wel teug te vinden was. Ook geen teken van leven terug te vinden. Toen ben ik ten einde raad maar op mijn achternaam gaan zoeken en tot mijn stomme verbazing kom ik mijn vader tegen op Hyves. Mijn hele familie is nergens terug te vinden in de archieven van Hyves, maar mijn compleet bejaarde en zelf verklaarde digibeet van een vader heeft een hyve.
Hoezo kan je nu niet meer spreken van Synchroniciteit? Volgens mij is dit werkelijk een klassiek voorbeeld van dit fenomeen en kan ik er niet meer omheen dat het daadwerkelijk bestaat. Ik ben in ieder geval overtuigd, wat de dames en heren van Skepis ook mogen beweren. Maar eigenlijk was ik al een overtuigd aanhanger van het fenomeen, dit maakte het alleen weer even duidelijk dat ik het al was. En nu ga ik vrder met sollicitatiebrieven schrijven, want de wereld draait ook gewoon door. Er zijn belangrijkere zaken om mee bezig te zijn!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten